het gezin en ik

Dezer dagen weet ik soms niet goed waar ik mijn berichtjes het beste kwijt zou kunnen, hier of op de vanbrandekes gazette. De kinderen zijn thuis en dan zijn mijn verhaaltjes evengoed die van hen, we doen de dingen nu samen. Best gezellig na maanden het huis voor mezelf gehad te hebben, stil en rustig maar ook steeds die klok in het oog houden, want een schooldag is zo om, en taxi-mama wordt overal en op tijd verwacht.

Nu is het eenvoudiger, Evelines trainingen, Alexanders school, af en toe een avondwedstrijd, een speelpartijtje, een orthodontics afspraakje, een ditje en een datje, maar gevarieerder en minder stressvol, zoals dat in een vakantie hoort te zijn.

Het voelt hier trouwens een beetje leeg in huis. Alex is vaak bij zijn vriendinnetje thuis en Catherine is nu drie dagen mee op reis als moedershulp of babysit met het gezinnetje waar ze zo vaak samen met Helena gaat helpen. Door te spelen met het enig vijfjarig dochtertje zijn de ouders wat ontlast en kunnen ondertussen andere dingen doen, en voor het kindje is het ook erg goed om met andere kinderen te zijn. En mijn dochters vinden het erg fijn en worden er tegelijkertijd financieel beter van, ze voelen zich zelfs vaak schuldig omdat ze betaald worden om te spelen, een gek idee.

Ondertussen probeer ik mijn opgebouwde conditie van de start-to-run podcasts zo goed mogelijk te houden, drie keer per week wil ik erop uit gaan. De timing zal wat meer varieren maar tot hier toe ging het goed. Zo liep ik woensdagochtend een uurtje en haalde in die tijd de 10 kilometer. Als ik dit kan houden dan ben ik tevreden. Toch kruipt dat vroege opstaan nu al in onze kleren, ik heb geen moeite met in slaap vallen en slaap als een blok. Een gezonde moeheid waarbij ik ook maar langzaam wakker wordt maar eens ik wakker ben ga ik wel de hele dag fit en actief verder.

Nog geen kilogram ben ik afgevallen, niet na al die kilometers en zelfs niet nu ik al een tijdje wat meer op mijn voeding let, toch lijk ik slanker en voel ik dat ook aan sommige kledingstukken. Is het dan waar dat spieren zwaarder wegen dan vet?

Maar mijn buikje blijkt wat stabiel te blijven en daar zou ik nu toch graag wat aan gaan doen. Zo denk ik er aan om op de loopvrije dagen wat buikspier en andere oefeningetjes te gaan doen thuis op de mat. Nu de motivatie nog vinden, zou daar ook zo geen fantastisch podcast programma voor bestaan?