optie twee

Ik zal in hoofdzaak toch maar voor optie twee gaan. Heel logisch als je bedenkt dat Eveline toch iedere dag tot aan de High School gebracht moet worden in de vroege ochtend voor haar zomertrainingen van waterpolo. Zo liep ik al iets na zevenen door het park, nog wat slaperig tijdens de eerste vijf minuten, maar eens de eerste kilometers in de benen ging het des te beter. Vijfendertig minuten stevig doorrennen was mijn doel en ik heb me er keurig aan gehouden, bijna zeven kilometer heb ik afgelegd.

Bij mijn thuiskomst was Bert al onderweg naar het werk en zaten de kinderen klaar om samen te ontbijten, de koffie stond al klaar, fijn.

We hadden een gezellige dag, niets moest en alles kon. Catherine ontfermde zich enkele keren over de vaat en bakte twee lekkere bananen cakes met bosbessen in. Ben en Helena speelden de hele dag op de meest verdoken plekjes met een gameboy toestelletje dat ze te leen hebben, zelf heb ik dat nooit willen aankopen en nu zijn ze er zo gelukkig mee dat ze keurig om beurten en zonder ruzie ermee spelen. Voor het avondeten zijn we samen tot aan het speeltuintje gewandeld en konden ze zo toch eens lekker uitwaaien. Eveline die is al dagen op haar kamer alle schuiven en dozen aan het uitsorteren, ik denk dat ze nu wel bijna klaar is. Ze ging ook een paar uurtjes oppassen bij de kindjes naast de deur en ze zou dat het liefst nog wat meer gaan doen in de vakantie, ik raadde haar aan om eens bij de nieuwe buren met kleine kindjes in de naburige straat aan te gaan kloppen en zich te gaan voorstellen.

En ja, naailes 1 zou vandaag doorgaan, maar niemand behalve Ben was echt geinteresseerd, hij mocht dan ook op de 'gas'pedaal duwen van de naaimachine en dat vond hij wel erg spannend. Zo knutselde ik de acht zetelkussentjes bijna in mijn eentje in elkaar, maar wel buiten op het terras. De eerste keer dat mijn naaimachine en triplockmachine hier eens goed hebben moeten draaien en ik ben erg tevreden dat het goed lukt met de zware transformator die de stroom van 110v omzet naar 220v die mijn machines nodig hebben. Ik heb al lang geleerd dat je niets moet forceren, zeker niet bij kinderen. Ik ben er zelfs zeker van dat er binnekort wel iemand vraagt of ze dit of dat eens mag gaan maken. Je hoort er dan wel van!