start to run les 6

Oef, vandaag een pak frisser, de temperaturen zijn terug met een vijftien graden gezakt, in plaats van meer dan dertig graden was het in deze vroege ochtend amper vijftien graden celsius, mij hoorde je alvast niet klagen. Een prachtige sliert nevel tussen het gebergte deed me op de terugweg van mijn schooltoer al verlangen naar een frisse 'run' door het droge grasland van het ondertussen vertrouwde natuurpark.

Ik was nog maar amper vertrokken of daar stond een groep van vijf herten pal op het pad verbaasd naar me te kijken, even dacht ik dat ze niet zouden wijken, maar toch, op slechts nog enkele looppassen sprongen ze dan toch in actie en huppelden vrolijk naar beneden het dal in. Nog wat verder hoorde ik door mijn podcast door nog meer gehuppel door het struikgewas en zag er toen nog twee wegspringen, de anderen volgend.

Meer motivatie had deze ochtend niet meer nodig, vrolijk als een jonge bambi heb ik de hele podcast les uitgelopen, 1 min. opwarmen, na 1 min wandelen werd het twee minuutjes en dan drie keer drie minuutjes rennen. Allemaal zonder veel problemen, zelfs op de stukjes bergop begint het steeds beter te lukken, de laatste drie minuten gingen zelfs heel de weg stijl naar boven, even dacht ik dat het me niet zou lukken de top te halen, toen beelde ik me in dat ik trappen aan het oprennen was en toen ging het veel beter. Toch helemaal buiten adem haalde ik de top en toen was de sessie over. "Proficiat, je hebt het weer gehaald vandaag, we hebben weer onze grenzen verlegd." wist Evy te vertellen. Gek, net alsof ze wist hoe hard ik nu mijn best had moeten doen. Blij en voldaan wandelde ik nog het hele eind naar mijn auto terug, een heleboel wandelaars kwam ik tegen, het frissere weer haalt blijkbaar ook de natuurvrienden weer naar buiten. Nu twee dagen rust, zondag begin ik aan de derde week, "hey, wat gaat dat snel!"