start to run les 5

Je zou bijna denken dat mijn dagelijks leven nog enkel en alleen rond dat lopen plaatsvindt, dat is natuurlijk niet zo, maar ik vind het nu wel leuk om het een beetje bij te houden, de podcast werkt perfect maar heeft geen geschreven loopschema en ook geen feedback, mijn blog mag deze functie vervullen, wie weet waar het nog goed voor kan zijn.

De vijfde les en eerlijk gezegd verwachte ik dat het nu een pak zwaarder zou worden, integendeel, het blijft vlot gaan, plezant om de moed niet te verliezen. Waarschijnlijk was dit ook de opzet van de makers, vaak haken de mensen af omdat het te belastend wordt, ze kunnen het niet aan en denken dat het niet voor hen is. Op mijn 42-ste wil ik bewijzen dat het nooit te laat is om aan sport te beginnen doen, ik voel me er tot hier toe zeer goed bij, zowel lichamelijk als geestelijk. Het was vast dit dat ik nodig had, de endorfines die mijn lichaam tijdens het lopen aanmaken maken me gelukkiger.

Vandaag had ik me weer grondig verloren gelopen in het Satwiwa Park, na de les van 22 min. met 1 keer 2min. lopen + 2min. wandelen en drie keer 3min. lopen en 3min. wandelen, stond ik op een onbekende, afgelegen parking met (godzijdank) een toilet en drinkfonteintje waar ik gretig gebruik van gemaakt heb en gelukkig ook een kaart, zo te zien zat ik aardig ver weg van mijn eigen wagen, ik had nog een lange weg te gaan. Niet zo erg want ik was nog helemaal niet moe, wel uitzonderlijk heet, de temperatuur lag op deze vroege ochtend al ver boven de dertig graden en de kurkdroge lucht voelde ik zo alle vocht uit mijn lichaam trekken. Toch heb ik de terugweg grotendeels lopend afgelegd, op leuke muziek uit mijn iPod Nano, gekozen door mijn tienermeisjes, bereikte ik vlot mijn beginpunt en tijdens het rennen door de droge heuvels voelde ik me bijzonder euforisch, bijna kon ik vliegen. Is het dit wat men "runnershigh" noemt?

Btw: ProRun, een loperssite vol informatie (credits Hilde)