Tuesday, November 07, 2006

mijn 1ste surfervaring

Afgelopen zondag hebben ze me eindelijk in wetsuit op een surfplank gekregen. Na mijn looptoerke moet ik er zodanig 'klaar' uitgezien hebben dat al onze surfersburen me letterlijk het pak ingepraat hebben, zonder bikini, gewoon in mijn ondergoed. De buurvrouw, een vijftiger, was me voorgegaan, sinds een lange stop gaat ze er weer mee beginnen, het zijn echte Californische locals, zonder pretentie, gewone mensen zoals jij en ik, maar geboren surfers in hart en ziel. De buurman heeft er plezier in ons allemaal de knepen te leren en enkel 'mom', ik dus, was nog de enige die tegenstribbelde en altijd een excuus klaar had om het het nog even uit te stellen. Maar nu bleek het de perfecte timing, nog enigszins euforisch van het rennen, het warme weer, de ideale golven, het terugtrekkende tij, een wetsuit in leen, een klaarliggend longboard en de buurman die er ook zin in had.
"Come on, don't be afraid, I take you, I'll push you slowy into a wave, you just have to stand up and feel the excitement of riding a wave!"
Eerst op het droge even oefenen hoe je op te drukken en waar en hoe de voeten te plaatsen, dan de golven in. Tot mijn verbazing voelde het water helemaal niet zo koud, een wetsuit doet dus wel degelijk goed zijn werk, wat wel tegenviel was om over die hoge golven te raken, surfers met shortboards duiken met board eronderdoor, met een longboard moet je erover tegen de richting, niet evident! (En mijn kinderen doen dit net of het niets is!), gelukkig had ik de buurman, die trok me ver de oceaan in, waar we goeie golven konden opwachten om me dan in een goeie mee te duwen. Whaauw, ik raakte nog recht ook, eventjes, om na een seconde het water in te duikelen, even het vieze zoute water uitproesten en dan terug de branding over. Dit deden we zo een keer of vijf, tot ik echt helemaal uitgeput was, mijn armen en benen trilden van de spanning. Het was genoeg voor vandaag, ik zou het morgen al voelen.
En ja hoor, we zijn nu twee dagen later en nog steeds doet mijn bovenlichaam pijn, spieren waarvan ik het bestaan niet afwist, die voel ik nu duidelijk zitten.
"From now on, you do POP UPS every day!" zegt buurman coach, hij zal wel push ups bedoelen. Ik heb het maar beloofd, hij doet zo zijn best voor onze familie en vrijdag doen we het opnieuw, de kinderen hebben dan een dagje vrij. Ook dan zal het even proeven worden met hulp om daarna langzaam zelf te leren hoe die golven door te peddelen en zelfstandig een golf te pakken, of zoals het veel mooier klinkt, "to catch a wave!"