start to run les 3
Ik drink me gek aan water, ik zweette me daarnet ook wat af. Toen ik deze ochtend om 7:30 vertrok met de kinderen was het nog te fris om het in kort broekje aan te durven, mijn lange zwarte comfy joggingbroek leek me meer "appropriate" met zwart shirtje en ditto vestje.
Na de lange taxitoer stopte ik weer bij het Satwiwa park onderweg voor de derde les van Evy uit mijn iPod-je. Zo sloom en gedemotiveerd ik bij het opstaan was, zo optimistisch was ik, nu meer dan een uur later, om erin te vliegen. Handtas onder de zetel, iPod rond mijn arm en autosleutels in mijn broek.
Het ging goed, maar de zon liet zich al van haar beste kant zien, op het droge heuvelachtige steppeland brandde die zich door mijn zwarte broek, het vestje vloog al snel in een knoop rond mijn heupen, maar zonder broek, ook al was ik tot zover de enige sportieveling, dat dierf ik toch niet. Doorzetten en eens goed zweten, dat kan ook niet slecht zijn, een ander paadje langs een uitgedroogde pond en dan op naar de windmolen die op het hoogste punt ligt, dat was heel erg doorpuffen, al klimmend bereikte ik de top. Nu zou het even makkelijker gaan, dacht ik, mis poes, nu ging het stijl naar beneden langs een erg oneffen met rotsblokken bedekte paadje. Huppelend en zigzaggend langs de platte stukjes raakte ik weer beneden, allemaal op Evy's podcastje en zonder een voet om te slaan.
Zo liep ik een sessie (= *min. lopen + *min.wandelen) van 1 min. , een sessie van 2 min. en drie sessies van 3 min., een totaal van 24 min.
Een "red shouldered hawk", een zeer grote havik, was mijn getuige vanop een hoge kale tak naast het parcours, zijn observatiepost voor een prooi en wat verder vloog een valk op, die midden op het pad zijn vangst van de ochtend aan het opeten was en tussen het struikgewas hoorde ik regelmatig wat wegwriemelen.
Na de lange taxitoer stopte ik weer bij het Satwiwa park onderweg voor de derde les van Evy uit mijn iPod-je. Zo sloom en gedemotiveerd ik bij het opstaan was, zo optimistisch was ik, nu meer dan een uur later, om erin te vliegen. Handtas onder de zetel, iPod rond mijn arm en autosleutels in mijn broek.
Het ging goed, maar de zon liet zich al van haar beste kant zien, op het droge heuvelachtige steppeland brandde die zich door mijn zwarte broek, het vestje vloog al snel in een knoop rond mijn heupen, maar zonder broek, ook al was ik tot zover de enige sportieveling, dat dierf ik toch niet. Doorzetten en eens goed zweten, dat kan ook niet slecht zijn, een ander paadje langs een uitgedroogde pond en dan op naar de windmolen die op het hoogste punt ligt, dat was heel erg doorpuffen, al klimmend bereikte ik de top. Nu zou het even makkelijker gaan, dacht ik, mis poes, nu ging het stijl naar beneden langs een erg oneffen met rotsblokken bedekte paadje. Huppelend en zigzaggend langs de platte stukjes raakte ik weer beneden, allemaal op Evy's podcastje en zonder een voet om te slaan.
Zo liep ik een sessie (= *min. lopen + *min.wandelen) van 1 min. , een sessie van 2 min. en drie sessies van 3 min., een totaal van 24 min.
Een "red shouldered hawk", een zeer grote havik, was mijn getuige vanop een hoge kale tak naast het parcours, zijn observatiepost voor een prooi en wat verder vloog een valk op, die midden op het pad zijn vangst van de ochtend aan het opeten was en tussen het struikgewas hoorde ik regelmatig wat wegwriemelen.
Zo werd deze derde training weer helemaal anders dan de vorige twee, op naar de tweede week. Geen spierpijnen en zin in meer, langzaam opbouwen van conditie nul naar steeds maar beter. De rustdagen tussen de lessen zijn om te recupereren en je lichaam maakt je ondertussen weer een ietsjes sterker zodat het elke keer wat vlotter gaat. Tof concept, ik ben helemaal weg van Evy's start to run podcast, ik voel me niet alleen, het is net alsof ik mijn personal trainer bij me heb, perfect! Dank je zusje voor de tip!
Labels: start-to-run