waarom ik loop

Vannacht heb ik gedroomd, in Italie was ik, op hotel, hoe het er vanbinnen uitzag weet ik niet, maar buiten was het een en al gezelligheid, niet groen maar wel vol stoffige terrassen. Ik was op zoek naar de badkamer met mijn stapeltje kleren in de hand, liep de verkeerde deur uit en belandde ergens op een straathoek waar een straatvender net haar koopwaar uitstalde. Toen hoorde ik Benjamin het toilet doortrekken, werd ik wakker en schrok dat we ons door de wekker hadden geslapen, verslapen dus, allemaal. De ochtenddrukte was niet stressvol genoeg om me niet verder te laten (dag)dromen. Italie, altijd al wou ik er een zomerse vakantie doorbrengen, ooit komt het er wel eens van, daar waren we zeker van. Nu niet meer, we zijn er verder van verwijderd dan ooit, zelfs Belgie ligt op dit moment buiten ons bereik.

We zouden zo graag met ons allen afreizen tijdens de komende feestdagen, maar de hoge ticketprijzen zijn er teveel aan. Eerlijk, de eerste kerst was er geen behoefte, maar de volgende begon het te kriebelen en nu wordt het de derde. De eerste kerstbomen staan in de straten achter de ramen de pinken, iedere dag zien we weer meer huizen rijkelijk verlicht, Kerst is weer echt helemaal aanwezig. "Dit jaar" vragen de kinderen, "mama, dit jaar gaan we onze kerstboom toch ook wat vroeger zetten hey???". En dan heb ik dat vreemde gevoel wat me nog doet twijfelen, misschien doen we deze keer mee met de flow en zetten hem ook lekker vroeg, maar misschien doen we het op onze manier en dat is korter bij Kerst zodat de spirit er nog dennevers inzit.

En toen had ik mijn loopschoenen aan, iPod in de oren en was ik klaar voor een goeie run. Toen besefte ik weer eens waarom ik daar telkens naar verlang. Het eindeloos en zonder nadenken er minstens een uur voor gaan geeft me de vrijheid die ik verdien, alle dingen op een rijtje zetten, mijn geest vrij maken van alle knopen en hoe langer ik onderweg ben en hoe harder ik moet zwoegen, hoe groter het effect en hoe meer ik klaar ben voor de dag. Ik noem het geen verslaving maar ik heb het wel nodig. Het maakt me het leven zoveel makkelijker, terwijl ik voorheen dagen kon lopen tobben, doe ik dat niet meer, hoe meer kilometers ik erop zitten heb hoe beter ik me achteraf voel, hoe steiler en langer de hellingen, hoe sneller ik op adem kom, terwijl voorheen een dag niets goeds te voorspellen had, wordt dat allemaal uitgezweet op het pad en weggespoeld onder de douche. Mediterend al lopende door de natuur, zo zie ik mezelf.