Thanksgiving
Zoals we op Kerstdag iedereen een zalige kerst wensen, zo roepen we naar iedereen bekend of niet, "Happy Thanksgiving!" Amerika dat massaal kalkoen op tafel zet en voor een keer uitgebreid aan tafel gaat, het liefst met familie en/of vrienden.
Ik doe heel erg mijn best om veel te slapen, daarmee bedoel ik vroeg, heel vroeg in bed kruipen, met een boek waarvan ik dan hooguit twee bladzijden gelezen krijg en waarna ik nog net de energie heb om het licht uit te doen of waarna ik zomaar pardoes er bovenop in slaap val. En dan bedoel ik zo ergens rond half negen. Het is die verdomde verkoudheid die niet helemaal weg wil, een kuchje zo nu en dan, wat waterige snot, af en toe eens goed niezen en op regelmatige tijdstippen lichte hoofdpijn, meer niet. Niets ernstig maar genoeg om me buiten ritme te brengen. Ondertussen ben ik super handig in het beleefd en onopgemerkt mijn neus snuiten, iets wat we hier maar zelden zien en onder 'not done' staat gekatalogeerd, zelfs het niezen ben ik te vlug af en ben snel genoeg om dat ergens anders te gaan doen dan waar er anderen zijn. De tissues staan wel uitgedacht op strategische plaatsen en kom ik op vreemd terrein dan speur ik vooreerst de omgeving af op dozen met zakdoekjes.
En zo komt het dat mijn avondlijke surfavonturen wat achterstand hebben.
Maar ik zou ik niet zijn als ik in de ochtend niet fris en monter uit bed geraak. Het lukt me beter dan ooit, spring in actie en ben na vijf minuten badkamer klaar voor de dag. Zelfs mijn fitnessprogramma blijft keurig op het dagelijkse 'to do' lijstje staan, ook al zijn de kinderen momenteel thuis voor een lang weekend, zij draaien nu mee in het ritme.
Zo liepen we met zijn allen deze ochtend een echte "Kalkoen tocht", oftewel "the Turkey Dash", fitness voor het feest begint, Thanksgiving is een feestdag die ze hier vieren zoals wij dat doen op Kerstdag. Met familie of vrienden en een dikke gevulde kalkoen, aardappelpuree en verschillende groentenschotels en soep met daarna een traditionele "pumkin pie" of pompoentaart.
Een 5K run die ik eindigde op 28,21 min., (had gegokt op een minuutje korter) en de rest van de bende liep een gezellige 1K die ze een voor een bij de eerste vijf eindigden, veel te gemakkelijk zelfs voor Bert, volgend jaar lopen we allen samen de 5K, dat hebben ze daarnet moeten beloven.
Daarna brouwden we de Thanksgiving soep, "Sweet potato Soup", onze eerste kennismaking met zoete aardappelen of ook wel "yams" genaamd, lekker, zoet, en smeuig. Met de volle pot wandelden we door de straat naar beneden en hadden we een gezellige namiddag bij de ondertussen goeie vrienden/buren. Dankbaar om elkaars vriendschap.