Was it the end or the beginning?

"Ann turned out to be a wizard in adapting to her new country, and she quickly became ultra Californian" schreef Eliane en ik vertaal het zo: "Ann heeft zich uiteindelijk een weg getoverd om zich helemaal te integreren in haar nieuw land en al snel werd ze een echte Californische".

Ik had het zelf nog nooit zo bekeken en daarom is die uitspraak bij me blijven hangen. Ik weet wel dat ik al lang mijn uiterste best doe om me zo goed mogelijk te integreren, niet alleen mezelf maar ook mijn kinderen. Ik doe er dan ook alles aan om ze hier een leventje te laten leiden zoals de meeste kinderen in onze omgeving. Zelf dein ik automatisch mee in hun ritme en gewoontes en sloop ik ongemerkt binnen in de "Califronian way of life".
En het bevalt me bijzonder goed.

Zoals Eliane een kleine introductie deed aan haar lezers, wil ik ook haar even aan jullie voorstellen. Michiel en Bert zijn oude collegas in Gent, maar toen het in Gent gedaan was stond iedereen voor keuzes, Eliane en Michiel trokken naar Toronto waar Eliane zich ondertussen helemaal gek tekent, ze is een Kunstenaar met een hoofdletter, het centrum, of beter "downtown" van de Canadese stad heeft losgemaakt waar ze ook in Gent al mee bezig was, karrikaturen neerzetten van personen en situaties. Heb ik dat juist?

Op het afscheidsfeest onder collegas vierden ze gelijk hun afscheid met vrienden daar, zij waren toen al vertrekkensklaar, ik herinner me nog hoe hun kinderen en de oudsten van ons en nog enkele anderen de samenkomst overleefden met playstationspelletjes geprojecteerd op de grote witte muur. Ik weet nog hoe ik me probeerde voor te stellen wat er toch in haar kinderen omging zo net voor hun vertrek van Gent naar Toronto, ik had met hen te doen. Wij zaten toen nog in pril beraad en bij ons heeft het voor het gezin uiteindelijk nog twee en een half jaar geduurd. Maar Bert reisde al snel af naar Los Angeles voor besprekingen om een half jaar later in zijn eentje te vertrekken, wij kwamen twee jaar later achter. Een voor ons erg rumoerige en moeilijke tijd en ik wou dat ik het zo makkelijk had kunnen doen als Eliane en Michiel.

Eliane tekende toen voor alle collegas een boekje vol met alle hoofden van de in Gent erg internationaal getinte maar erg gezellige bende, deze hierboven was Bert het zijne. In die tijd was Eliane blijkbaar zelfs nog erg poetisch, want vooraan staat er dit:

This is the end
Beautiful friend
This is the end
My only friend, the end

Of our elaborate plans, the end
Of everything that stands, the end
No safety or surprise, the end
I'll never look into your eyes...again