de 'come back'

Kijkt he, omdat ik nu toch weer goed in vorm aan't komen ben, ben ik ook deze ochtend weer gaan lopen, maar nu niet in de bergen maar op het strand. Het zit zo, vanaf vandaag doen mijn vier jongsten een vier weken durend 'life guarding' kamp op het strand. Iedere ochtend rij ik hen tot daar en met mijn gekregen parkeerpas mag ik daar gewoon de hele dag blijven staan, gratis en voor niets. Mijn conditie kan wel een goeie boost gebruiken en omdat ik geen vermoeidheid voel van de voorbije looptochtjes, stelde ik de iPod in op dertig minuten. Dat leek me lang genoeg aangezien op het zand lopen veel moeilijker is. Eens zien of ik het kan uithouden zo lang?

Door het mulle zand stapte ik van de parking onder de pier naar de waterlijn, daar aangekomen begon ik te lopen, eerst naar rechts tot aan de rotsen, zeer langzaam om op te warmen en onderweg liep me een hele bres twintigers Life Guards in spe me voorbij, aan het einde aan de rotspartij stonden ze te puffen en uit te blazen toen ik me daar op mijn gemakje omdraaide en de hele terugweg aanvatte. Ha, dat hadden ze niet gedacht he van dat moedertje!? Maar daar was ik nog maar net opgewarmd, helemaal terug tot onder de pier en dan nog het hele andere eind tot het tijd was om om te keren, derig minuten exact met mijn snelste pace ooit, wat een voldaan gevoel!

Ongelooflijk hoe fijn het daar lopen was, laag tij en schoon het water volgend op de hardste strook zand, buiten de kinderen van het kamp was er geen kat te zien. Heerlijk rustig, waar vind je dat nog tegenwoordig tijdens het midden van het toeristisch hoogseizoen?

Morgen niet, maar woensdag loop ik daar opnieuw en dan wat langer, vanaf nu ben ik weer goed op dreef. Die afgelopen kwakkelweekjes zullen wel goed geweest zijn, wat rust en aanpassing voor een lichaam dat nog moet wennen aan al dat lopen, ik voel me sterker dan ooit. En dat toch allemaal dankzij die start-to-run van negen maanden geleden. Wie had dat toch kunnen denken dat ik zomaar zonder gezeur en gezaag mezelf een goeie gewoonte heb kunnen aanleren, ik ben er Evy nog altijd dankbaar voor.