conditie verval
Het onregelmatig en vooral minder op looptocht gaan begint zijn tol te eisen, vanochtend voor dag en dauw trok ik mijn Nikes aan en ging op weg bij ons op de paden, klimmen en dalen, puffen en zweten, veertig minuten om bijna zeven kilometer te rennen door de welkome ochtendnevel. Mijn lichaam oefende de laatste weken amper twee keer per week en dat is te weinig en dat voel ik. Me herpakken is de boodschap en dat zal ik. Morgenochtend ben ik weer weg, kort en rustig om mezelf tijd te geven weer op te bouwen.
Het lopen doet me zoveel goeds dat vroeg opstaan ik er wel voor over heb. Zelfs op zondagochtend tussen zes en zeven, vooraleer de anderen wakker worden en voor het te warm is. Viva de vroege zonsopgang!
Labels: running