Thursday, June 28, 2007

vingers tussen de deur

De brandverzekering legt een heleboel wettelijke verplichtingen op waaraan het huis moet voldoen om in regel te zijn, te veel en te complex om op te noemen. Maar een daarvan heeft betrekking op de deur die tussen de garage en de keuken zit, een doorgang die trouwens zeer vaak gebruikt wordt, misschien zelfs wel het meest van alle deuren in huis. Om in orde te zijn moeten er veren in de scharnieren zitten, scharnieren die de zware brandveilige deur binnen een korte tijd doet dichtknallen. Aan de ene kant is het handig als de deur achter je vanzelf dichtvalt, aan de andere kant best ambetant als je wat gaat halen en de deur al lang voor je neus dichtgevallen is als je met je handen vol gerief staand terugkeert. Daarvoor hebben we natuurlijk zo'n handig rubberen deurstoppertje dat ik ondertussen met grote handigheid en blindelings met een voet onder de deur schuif en weer er vanonder. Maar soms gaat het mis. Soms slaat de deur met een luide knal dicht zodat het hele huis davert. Dan vloeken we eens binnensmonds en na de muren gecontroleerd te hebben op afvallende tegels of pleisterwerk, krijgt ieder weer eens zijn les gespeld om wat voorzichtiger om te springen met die deur.
En toen gebeurde er waar ik al langer voor vreesde, in alle haast om weer eens duizend en een dingen tegelijkertijd te willen gaan doen, gingen mijn benen sneller dan mijn armen, raasde ik door een sluitende deuropening die sterker was dan mijn hand, !!!AUCH!!! vingers gekneld! Ik keek ernaar en zag een blauwe nagel. De pijn deed me duizelen en op mijn weg naar de sofa trok ik een coldpack uit de vriezer, plat en arm in de lucht. Zo heb ik het een kwartier uitgehouden maar toen wou ik weer verder doen, stom natuurlijk.
Ondertussen zijn we twee dagen verder en is het grootste leed geleden, het irritante kloppen is bijna over maar daar was ik al lang vanaf geweest had ik een gaatje in mijn nagel geboord zodat het bloed eronderuit kon spuiten (tip van de plaatselijke schrijnwerker). Maar daarvoor ben ik te kleinzerig en zit ik nu met een volledig blauwzwarte nagel en een halve, schoon dat.