zadelpijnen

Eens wat anders vandaag, laten we gaan fietsen! Goed idee als het niet was dat ons huis geen ideaal startpunt is met kinderen. Daarom vraagt een tocht wat voorbereiding en een rit naar een goed vertrekpunt en voor alle gemak een degelijk fietsrek. Dat laatste ontbreekt ons maar dat schrikte ons vandaag niet af om het er toch op te wagen. Onze oude SUV is groot genoeg, er moet enkel wat plaats gemaakt worden. Maar stevige wagens hebben zware banken en die achterste moest eruit, op de knieen dus en aan de hendel trekken en net als ik na ettelijke zweterige minuten overwoog om het boekje uit het handschoenenkastje te gaan halen om de handleiding te lezen, lukte het toch door een stomme duw. Met zijn tweeen haalden we de bank eruit en met zijn drieen gingen de fietsen erin, na ze een eerste en meest essentiele onderhoudsbeurt gegeven te hebben, banden oppompen, zadels en sturen op de juiste hoogte en versnellingen en remmen testen.
Geheel bezweet al en vermoeid nog voor we vertrokken waren!

Eens weer geparkeerd ging het hele boeltje er uit, dan de fiets op en wegwezen naar de zee, een rit van bijna 14 kilometer door een hete canyon, bergaf en op de terugweg bergop, die laatste etappe zodanig traag en met vele stoppauzes dat ik achteraf kan zeggen, "het is goed te doen!" Maar dan vertel ik niets over het steen en been klagen van Ben dat hij dit echt niet kan, en ik hem wel duizend keer moest oppeppen van hoe flink hij wel was en dat we geen andere optie hadden en ons dus niet konden pemitteren om te denken dat we het niet zouden halen. Ieder miniscuul schaduwplekje of een brandkraan met een kraantje erop waren goede excuses om even halt te houden, want de hele terugweg bergop is ook niet niets!
Opgelucht haalden we zonder ongelukken de wagen, daar gingen die fietsen weer in, onderweg naar huis hielden we halt bij Mc Donalds, snel wat calorieen ophalen en een bakje troost voor onze collectieve zadelpijn. Eens thuis die bestofte fietsen uitladen, ze afspuiten en dan douchen, maar zelfs een uur later brak het zweet me nog uit.