een loopje met de regen

"Je moet zeker eens in de regen lopen," had mijn zusje me al eens geschreven, "geeft zo een fijn gevoel!" Ok, wil ik wel doen, maar dan moet er eerst wel wat nat uit de hemel vallen.

Vanochtend leek het zover, een bewolkte hemel en we zagen zelfs een paar druppeltjes op het dak van de Chevy. "Zou ik wel gaan lopen vandaag?" twijfelde ik deze ochtend, uiteindelijk heb ik nog steeds niet veel gegeten en na mijn virale lichaamsreiniging zal ik zeker nog niet de sterkste zijn. Maar ik weet dat wat buitenlucht en beweging wonderen kunnen doen, dus nam ik mijn iPod en Nike+ loopschoenen toch maar mee. Kinderen de auto in, ze afzetten aan hun school en dan langs het park. Ik zou wel zien, misschien doe ik het kalmer aan, ik hoef het ook niet helemaal uit te lopen, ik kan het best wat rustiger doen, niemand die achter me aan zit, ik ben toch mijn eigen baas niet?

Zo begon ik rustig mijn vijfde les, 37 minuten. Wel heb ik eventjes moeten zeuren, dat zie je ook aan het dipje in de grafiek, ik voelde mijn hart hevig te keer gaan en had echt een minuutje rust nodig, ik heb daar dus een stukje gewandeld, ongeveer 1 of 2 minuutjes, dat heb ik niet echt getimed. Ik had me trouwens voorgenomen het rustig aan te doen, verder ging het toch prima, een t-shirt en mijn jasje hielden me warm en een muts beschermde me voor de nog vroege ochtendkilte, alhoewel dat bij een 6 graden en geen wind alweer helemaal warmer aanvoelde. Ik hoopte op wat regenval, maar geen enkele druppel heb ik mogen voelen, alles bleek nog kurkdroog en daar piepte die zon alweer vantussen de wolken. Californie in de winter. Het rook wel overheerlijk, de toch wat vochtigere lucht deed de kruiden nog eens zo pittig de aroma's door mijn neus sturen, wat hou ik toch van deze natuur!

Een overzichtje van de tot nu toe gelopen stukjes: