start to run les 13

Pfff, ik die vorige week nog beweerde dat het op zondag 'altijd' wat makkelijker was, heb het grondig mis, deze keer, het begin van de vijfde week, voelde een pak zwaarder aan. Misschien kwam het door het late ontbijt en daardoor ook het latere vertrek dan ik ondertussen gewoon ben of komt het door de afstand die steeds langer wordt.

In stevige pas ben ik vanaf ons huis naar beneden gewandeld tot ik me op het eerste plattere stuk van het Los Robles Trail bevond, iPod aan en 'go!'.

Als opwarming 2 min. lopen gevolgd door 2 min. wandelen, daarna een stukje van 3 min. lopen en toen mocht ik terug 2 min. wandelen. Daarna begon gelijk het zwaardere stuk, namelijk drie keer 5 min. lopen met telkens 3 min. wandelen ertussenin. De eerste vijf ging goed, de tweede eindigde ik al puffende, maar de derde vijf minuten was ik zo geconcentreerd om het te proberen volhouden dat ik grandioos verloren ben gelopen, toen raakte ik eventjes in paniek omdat ik al mijn orientatiepunten kwijt was en zelfs de zon me geen uitkomst kon bieden, toen liep/wandelde ik het hele stuk terug en gokte ik op een andere richting die uiteindelijk de juiste bleek te zijn. Dat laatste stuk van vijf minuten was een aaneenknoping van rennen/stappen/zoeken/rennen/puffen/stappen en rennen. Zo heb ik dat laatste stuk niet helemaal correct uitgelopen maar heeft dat hele eind terug naar huis stappen in stevige pas bergop het wel goed gemaakt.

Eens thuis stonden ze al op mij te wachten, "drie kwartiertjes ben ik weg", had ik beloofd, maar een uur was al lang voorbij en er kwam nog onverwacht bezoek uit Japan en niets was voorbereid! Eventjes paniek, snel een douche, Bert snel wat boodschappen en net op tijd konden we Alex' gastouders van tijdens zijn zomerverblijf in Japan met open armen ontvangen.

Daarna... was ik moe als een hond, het rennen en onverwachtheden zitten me vandaag duidelijk in de benen!