surfing mom goes out

Niemand zal me straks moeten wiegen om in slaap te vallen, vandaag ben ik gaan surfen, kinderen op school en Bert op het werk.
De buurman met zijn zoon hadden me meegevraagd, zij zouden zowiezo gaan, de jongeman wou extra oefenen met het nieuwe board en de buurman zou me helpen. Eventjes maar moest ik erover nadenken, het weer is prachtig, een uitgaand tij, tijdens de week is er veel minder volk en geen zorg over de kinderen, ideaal om het zelf nog eens te proberen.

Het beginnersboard, de 'Surface' van Catherine op het dak van Dave samen met hun boards en als de echten, terwijl de anderen werken, in de vroege ochtend naar de vrijheid van een eindeloze oceaan.

Al veel minder gespannen moest ik nu zelf de golven inpaddelen en ze zien over te geraken, eens over de branding heen is het veel rustiger, ik kon er als het ware nu meer van genieten.

Het eerste uur hielp Dave me nog bij het timen en inschatten van de aankomende golven, het draaien en het induwen, maar na een korte rust was alle werk voor mezelf. En jawel hoor, met wat aanmoedigend geroep van een aantal nabijgelegen dobberende supporters paddelde ik mijn armen uit mijn lijf en lukte het me om mijn eerste golf helemaal alleen te pakken. "Yes! Mom is catching a wave!!!"

Want zo gaat dat, deze surfersspot is een zeer vriendelijke plaats, na een tijdje ken je de steeds terugkomende gezichten boven die zwarte wetsuits, mijn kinderen zijn daar ondertussen al goed gekend, vanwege hun onuitputtelijke gepaddel en hun stunts met Dave op zijn longboard, en ik, ik ben "the Mom from those kids", niemand die mijn naam vraagt, gewoon "Mom".