lange duurloop

Net de voorlaatste lange duurloop gelopen voor de Catalina Trail Marathon, volgend weekend de laatste. Voor een marathontraining verschillen mijn doordeweekse trainingen niet zo erg veel van wat ik al lange tijd deed, drie tot vier keer lopen waarvan een keer een half uur snel op de baan of de loopband en de andere tussen een uur tot twee uur in het park of de loopband.

Het zijn vooral de lange duurlopen in het weekend die gaan tellen, die worden alsmaar langer om "endurance" of uithouding te kweken, die moeten langzamer gelopen worden dan de gestreefde marathonsnelheid en die loop je op gelijkaardig terrein als je marathon. Daarenboven boots je de omstandigheden na in de ochtend van marathondag zodat het een routine wordt die je geen extra stress meer geeft de dag zelf.

Trager werd het vandaag, ik liep ter uitzondering met een groepje andere dames, allen 'ultra ladies', allemaal straffe madammen boven de vijftig die weten hoe traag lopen eruit moet zien.

Het marathonparcours nabootsen was er ook bij vandaag, we gingen omhoog, omlaag, omhoog, omlaag en omhoog en omlaag, net zoals tijdens het doorkruisen van het eiland door de heuvels zal gebeuren. (zie grafiek boven)

Het werd een hele tocht van ons dorpje via kleine bergwegjes naar de oceaan en terug langs de andere kant van de canyon weer naar huis. Phew, een hele klus van 22,5 mijl. (=36km) Kijk maar.

Het viel me op hoeveel sterker ik geworden ben deze laatste maanden, allemaal door die zondagse trailrunners tochten, maar vast ook door het volharden in de wekelijkse crosstrainingen als met gewichten en de versterkende oefeningen voor de lendengordel en alle steungevende beenspieren.

We kenden de laatste weken al heel wat regendagen, maar de paden lagen er meestal nog behoorlijk bij, de beken waren nog niet overvol zodat we ze nog konden doorkruisen zonder natte voeten, maar de zon verwende ons uitbundig vandaag, zo goed zelfs dat ik mijn eerste zonnebrand van het jaar heb in het gezicht en de schouders.