Vlaams gestommel

Q-Music ken ik nog maar het programma ‘Ornelis en Rogiers’ klonk me al een beetje vreemd in de oren, toch heeft Elke Van Mello me gevonden en vroeg om een radio interview voor in hun ochtendprogramma. Nooit een probleem zolang ik maar niet uit mijn bed hoef te kruipen. En hoefde ook niet hoor, maar om tien na tien lig ik anders al te soezen, nu was ik nog klaarwakker voor hun telefoontje dat live ging om tien na zeven, al dinsdagochtend, in Vlaanderen.
Vlaamse in Californie.
't Is er wel aan te horen dat mijn hersencellen al in rust-mode waren, want hoe moeilijk is het nu om uit te leggen dat bij luchtverontreiniging buiten je de airco binnen enkel op intern circuit laat draaien zodat je de vuile lucht niet binnenzuigt? Eigenlijk had ik ook gewoon willen zeggen dat die zeer droge lucht het best in je neus te voelen is, die raakt daar zo geirriteerd van dat enkel ouderwetse vaseline in je neus smeren verlichting brengt. Dat van die buurman zijn bbq, moet eerlijkheidshalve zijn: de buurman raakt rap in paniek als zijn buurvrouw (ik) worsten op de bbq bakt, want door haar 'multi tasken' raken die wel eens aangebrand en door hun open ramen riekt dat ongelooflijk straf omdat zijn huis hoger op de helling staat dan dat van de buurvrouw en de rook dus recht bij hen binnenwaait.

En dan doe ik zo hard mijn best om geen engelse woorden te laten vallen en netjes 'vlaams' te klappen dat het gonst van de stopwoorden en dan maakte ik toch nog een foutje. Foei. Luister maar.

Ik moet er eens serieus werk van maken dus, want het viel me al op hoe 'lui' we worden in taal thuis, hoe gemakkelijk het toch is in het nederlands te praten en dat te mengen met de vertrouwde engelse woorden waarvan we de nederlandse versie niet direct klaar hebben. Weer foei, want op deze manier ga ik de moedertaalkennis van mijn kinderen niet beschermen natuurlijk.

(P.S. Vanaf vandaag werk ik ook de vanbrandekesgazette weer bij.)