blogvakantie

Ik hou een korte blogvakantie. De schoolvakanties zijn periodes waarin mijn eigen ik toch op de achtergrond verdwijnt en ik niet anders kan dan me te laten meeglijden met de familiebezigheden, de kinderen en hun ritme. Een dag is dan niet een dag van regelmaat maar van aanpassen en organiseren en herorganiseren.

Gelukkig gaat de zon al vroeg op en is er nog net wat tijd voor een rondje in de bergen voor het huis ontwaakt. Vijf mijl op de hellingen is dan niets vergeleken bij vijf mijl op een monotome loopband, de stilte en de doordringend vochtige saliegeur is niets vergeleken bij de luide muziek en de kunstmatige geur van de gym. Lang leve de natuur, zelfs het luide geritsel in het struikgewas kan de pret niet bederven van een looptocht bij het ochtendgloren, hoog genoeg om de warmte van de vroege zon op mijn vel te voelen terwijl er een deken van mist onder me ligt.

Ik loop dus weer vrij en vrolijk buiten en verder hou ik even vakantie.

Geniet van de zomer!