sponsoring

Door de blessure ben ik zeker niet minder bezig met de training, het is enkel veel spannender, onzekerder en anders geworden. Ook ben ik mijn Team In Training niet vergeten en wordt er hevig heen en weer gemaild en zag ik hen ook nog afgelopen zaterdag voor een lunch pizzaparty na de training.

De fundraising of geldinzameling of sponsoring zoals je dat zelf wilt noemen, is wel even stil blijven staan, maar dat ligt meer aan mezelf dan aan wat anders, wie niet vraagt die krijgt niet. Natuurlijk, hoe meer hoe beter voor de organisatie, daarom was ik gisteren ook erg blij verrast met de onverwachte schenking van een lezer van Britt haar blog. Want zo gaat dat, ik train en zal de marathon uitlopen, geblesseerd of genezen voor de Leukemie en Lymphomen organisatie. Laten we niet vergeten dat het de kleine Britt is geweest die me de inspiratie gaf dit te doen en dat het de geneeskracht van diezelfde kleine meid en zovele andere kindjes is dat me door de komende weken zal halen. Een marathon lopen is een hele afstand afleggen, maar hun genezingsproces ook. Wanneer ik over de eindmeet raak is die bij hen nog niet in zicht.

Daarom beste mensen, hou je vooral niet in, het is dankzij de vele beetjes dat er grootse dingen kunnen gebeuren.

Er kan nog dus steeds gegeven worden.