Wednesday, April 16, 2008

de uitdaging

Trainen naar een marathon toe is al een hele opdracht, dat er daarbij een minimumbedrag moet bijeen gekregen worden voor een goed doel brengt extra stress en werk maar dat je aan de kant zit door een blessure en toch je fitness en training moet verderzetten, dat is pas een hele uitdaging geworden!
Komende zaterdag zou ik met de groep een lange 18 mijl (= 29 km) moeten trainen, maar lopen gaat me nog niet goed af. Had braaf gewacht en enkel de elliptical sessies gedaan in de gym, tot vandaag op het bezoek bij de fysiotherapeut een testloop is gedaan op de loopband. Nauwkeurig onder begeleiding, maar na een half uur bereikte de pijngrens het toegelaten maximum en dan moet je stoppen. Nog niet genoeg genezen om de baan op te trekken, daarom alternatieven. Nog vier weken maximum om op te bouwen, daarna moet de tapering ingaan naar de wedstrijd toe, het zal nip worden.
Toch heeft hij voor de komende week weer een keurig plan voor me uitgewerkt met als hoogtepunten de loopband morgen en maandag aan de hand van een opgesteld schema in sessies, tijd en snelheid en met de pijngrens als leidraad en voor zaterdag de lange maar alternatieve workout voor de 18 mijl. Verondersteld dat ik daar ongeveer drie uur over zou lopen, mag of moet ik drie uur op de elliptical continu met in noodgevallen eventjes een tussendoortje op de fiets als het evenwicht in gevaar komt. Let wel, geen afwisselende landschappen, geen verfrissend windje, geen verplaatsing, maar het monotome op en neer trappen met uitzicht op de zwemlessen. Het goeie is dat de benen en het cardio vasculair systheem exact dezelfde workout krijgen als bij het lopen maar zonder de impact van een harde ondergrond, de blessure heeft er geen last van, maar amai, dat gaat saai worden!
Van zodra de gym zijn deuren openzet begin ik want ik wil daar zo rap mogelijk vanaf zijn en om het geheel toch nog wat plezant te maken plan ik om met de fiets tot daar te rijden, kwestie om nog een extra 20 km round trip in heuvelachtig landschap erbij te kunnen tellen. De iPod gaat in de lader en misschien kan ik wel een paar slachtoffers vinden om me een stukje te komen vergezellen op de aangrenzende ellipticals, kwestie van het wat sociaal te houden.
Endurance noemen ze dat!