the Getty Center

Geen gewone les, maar een uitstap naar het Getty Museum in Los Angeles. Niet in de donkere kamer maar boven op de heuvel tussen kunst en toeristen. Een "fieldtrip" zoals ze dat hier noemen, met mijn klas "photography black and white" op zaterdagochtend.

Ik heb een jonge medestudente opgepikt, we hebben onderweg over belangrijke en minder belangrijke dingen gepraat en ik heb ongelooflijk genoten van een streng bewaakt maar erg mooi museum maar vooral van zijn inhoud. Eigenlijk, na thuis alles nog eens rustig nagelezen te hebben, zou ik graag eens terug gaan.

We kwamen voor Sigmar Polke, een na-oorlogse baanbrekende europese fotograaf, die een deel van zijn bekendste werken in een rondreizende tentoonstelling daar hangen heeft. Maar ook de schilder Richter en de beeldenmaker Hawkinson bleken interessant genoeg voor onze artistieke vorming. We hebben alle drie de exposities bekeken en als midterm examen moeten we daar nu een werk over schrijven. In het bijzonder hoe we naar ons persoonlijk gevoel de drie met elkaar in relatie kunnen brengen, wat hebben ze gemeen, wat brengt hen toevallig samen en wat leren ze ons.

Het verbaast me steeds hoe de zin voor kunst en geschiedenis ons zoveel bijbrengt bij deze lessen, het nadenken over, er zelfs echt dag en nacht mee bezig zijn, vormt ons meer dan de talloze uren knoeien met chemicalien. Het ontwikkelproces is maar bijzaak weet onze docent ons te vertellen, maar het visueel vormen, dat is wat telt. En eigenlijk heeft hij wel gelijk.

Zo zit ik weer al meer dan een week te denken aan ons volgend project: een triptich of een drieluik. Drie fotos van hetzelfde formaat die met elkaar in verband staan, samen gemonteerd op een ondergrond. Hoe groot en welke vorm kiezen we zelf, het onderwerp ook.

Omdat dit een afgewerkt produkt wordt, wil ik er ook echt iets mee kunnen. Er hangt bij ons niets aan de muren in huis, maar misschien wordt dit wel de uitzondering. Waarom dan geen beelden van de binnenkant voor de binnenkant? Een drieluik, drie verdiepingen, drie trappen, drie trapgangen, drie sferen, drie eigenschappen, drie doelen. Laat ik het dan ook nog vertikaal ophangen bij de ingang en dan heb ik gelijk de indeling keurig op een rijtje, de lift.

Morgen begin ik eraan.