5k naar 10k les 30

Dit was dan de laatste keer, nog 1 keer heb ik samen met Evy opgewarmd-stretchen-gelopen met versnellingen-uitgelopen-stretchen, en dit op de Heilige gronden van de Indianen, met de zon, de dieren en andere lopers als toeschouwers. Maar ook weer met die Indiaanse die iedere ochtend tussen acht en negen aan de ingang van het park met een vast ritueel deze wondermooie natuur staat te begroeten, heel mooi en rustig omarmt ze die in de richting van de zon. Ondertussen zijn we oude bekenden geworden en kent ze ook al een beetje mijn loopritueel, ik ben haar ongekende en daarom wat rare gedragingen gewoon geworden en zij die van mij.

De les was naar mijn gevoel veel te kort, maar 38 minuten, waarvan de eerste 3 zachtjes inlopen, dan een minuutje huppelen en weer 3 minuten rustig lopen, dan de benen stretchen. En toen gingen we 24 minuten aan goed tempo gaan lopen, over het paardenpaadje tussen de struiken voelde ik me helemaal top en een met de natuur, onderwijl hebben we vier versnellingen gedaan van telkens 2 minuten, amai, dat was lang! De derde versnelling heb ik forfait moeten geven, in plaats van heel hard te gaan lopen alsof het voor mijn leven was, heb ik moeten stappen, ik had net een stevige bergop achter de rug en het was minderen of doodvallen, maar tegen de vierde versnelling was ik al lang weer gerecupereerd en liep ik toch nog eens de benen uit mijn lijf. En dan op het einde nog eens enkele minuten rustig uitgelopen met Evy die afsheid van me nam, ik kreeg er bijna de tranen van in mijn ogen, ik begon me zo heel erg nostalgisch te gaan voelen en nam steeds maar weer meer en meer vaart, bijna wou ik het uitroepen naar iedereen die het wou horen maar die er niet waren dat ik net, zopas, 57 start-to-run lessen achter de rug had, zevenenvijftig, hoera voor mezelf. Alwaar er toen plots de stem van Lance Armstrong door mijn oortjes klonk om me te feliciteren met mijn "personal best mile" of mijn beste tijd per mijl ooit.

Daarom geef ik hier een grote party in de commentaren, voor al diegenen die ondertussen ook aan die lessen zijn begonnen, of tenminste ook goesting hebben gekregen, of het toch al eens lichtjes in overweging genomen hebben, of al eens stiekem naar die podcasts hebben geluisterd, of ondertussen al trainen naar de 20 km, laat van u horen zou ik zeggen.