5k naar 10k les 29
De voorlaatste les en het was een goeie!
Vandaag zouden we 10 kilometer lopen in 1 uur en 10 min, dat was de opgave. Zo opgelegd, zo gedaan, ik heb netjes mijn 70 minuten aan een lang stuk doorgelopen maar heb volgens mijn Nike+ schoenen wel 12 kilometer gedaan, niet een enkele keer ben ik moeten stoppen, bijna wel door de schuld van mijn haar. Normaal steek ik dat vast met een goeie dikke elastiek als ik ga lopen, maar door alle ochtendlijke haastelijkheden was ik de knijper, die ik gemakkelijkshalve in de ochtend gebruik, vergeten te vervangen door een goeie stevige zwarte rekker. Al bij de eerste passen voelde ik dat onding te keer gaan, en hoe langer dat schudt, hoe meer dat gaat loszitten, onderweg heb ik dus de haren nog eens goed stevig opgedraaid en die knijper er zo vast als mogelijk ingeknepen, zo vast dat mijn nekhaar er pijn van ging doen. Maar ik heb er niet echt voor stilgestaan, al was het een hele heksentoer omdat ik ook nog en flesje water in mijn handen had, dat wou ik dan eerst tussen mijn benen steken en zo verder lopen, maar dat lukte niet zo goed, het was waarschijnlijk ook geen zicht maar het viel er gelukkig wel snel vantussen, heb dat dan ook nog even opgeraapt in een vloeiende en elegante loopbeweging. Wat een loper al niet moet doen om de verveling wat te doorbreken!
Het valt me op dat de hellingen waar ik een tijdje geleden echt van buiten adem kon zijn, dat ik die nu met meer gemak neem, als het echt moeilijk wordt dan neem ik mijn passen wat kleiner en beweeg mijn armen wat meer, net alsof ik me daar de heuvel mee optrek.
Ondertussen ben ik het boekje "Trail running, from novice to master" beginnen lezen, daarin staan erg veel tips en nuttige uitleg voor wie in de natuur en vooral in de bergen gaat lopen, net wat ik nodig had want dat kon ik nu niet van de vlaamse Evy leren, ik heb het zelf proefondervindelijk moeten ontdekken.
De schrijvers van het boek zijn zelf verbonden aan clubs voor trail runners in mijn eigen omgeving, zij komen regelmatig samen voor tochtjes door de Santa Monica mountains op zondagochtend voor zonsopgang om zo samen een paar uren te rennen. Als ik hun schemas bekijk, dan ben ik nog maar een beginneling, maar wie weet is dit wel een goed idee voor de toekomst, met tieners in huis die toch niet uit hun bed geraken op zondag.
En dan het vlaamse boekje dankzij de tip van Jessie, "Loop! De gids voor elke loper van 0 naar 5,10,15 en 20 km van mieke Boeckx!" ziet er ook erg goed uit en laat er nu net een kortingsbon in de Knack online staan, tot 14/04/07 en tot de voorraad strekt bij de Standaard! En komt er nu net ook geen bezoek uit Belgie volgende week? Misschien kan ik mezelf dan wel verder trainen naar de 20 km met andere en opzwepende muziek van Podrunner of fitPod van eigen bodem, geen Evy meer maar hop naar het serieuzere werk.
Vandaag zouden we 10 kilometer lopen in 1 uur en 10 min, dat was de opgave. Zo opgelegd, zo gedaan, ik heb netjes mijn 70 minuten aan een lang stuk doorgelopen maar heb volgens mijn Nike+ schoenen wel 12 kilometer gedaan, niet een enkele keer ben ik moeten stoppen, bijna wel door de schuld van mijn haar. Normaal steek ik dat vast met een goeie dikke elastiek als ik ga lopen, maar door alle ochtendlijke haastelijkheden was ik de knijper, die ik gemakkelijkshalve in de ochtend gebruik, vergeten te vervangen door een goeie stevige zwarte rekker. Al bij de eerste passen voelde ik dat onding te keer gaan, en hoe langer dat schudt, hoe meer dat gaat loszitten, onderweg heb ik dus de haren nog eens goed stevig opgedraaid en die knijper er zo vast als mogelijk ingeknepen, zo vast dat mijn nekhaar er pijn van ging doen. Maar ik heb er niet echt voor stilgestaan, al was het een hele heksentoer omdat ik ook nog en flesje water in mijn handen had, dat wou ik dan eerst tussen mijn benen steken en zo verder lopen, maar dat lukte niet zo goed, het was waarschijnlijk ook geen zicht maar het viel er gelukkig wel snel vantussen, heb dat dan ook nog even opgeraapt in een vloeiende en elegante loopbeweging. Wat een loper al niet moet doen om de verveling wat te doorbreken!
Het valt me op dat de hellingen waar ik een tijdje geleden echt van buiten adem kon zijn, dat ik die nu met meer gemak neem, als het echt moeilijk wordt dan neem ik mijn passen wat kleiner en beweeg mijn armen wat meer, net alsof ik me daar de heuvel mee optrek.
Ondertussen ben ik het boekje "Trail running, from novice to master" beginnen lezen, daarin staan erg veel tips en nuttige uitleg voor wie in de natuur en vooral in de bergen gaat lopen, net wat ik nodig had want dat kon ik nu niet van de vlaamse Evy leren, ik heb het zelf proefondervindelijk moeten ontdekken.
De schrijvers van het boek zijn zelf verbonden aan clubs voor trail runners in mijn eigen omgeving, zij komen regelmatig samen voor tochtjes door de Santa Monica mountains op zondagochtend voor zonsopgang om zo samen een paar uren te rennen. Als ik hun schemas bekijk, dan ben ik nog maar een beginneling, maar wie weet is dit wel een goed idee voor de toekomst, met tieners in huis die toch niet uit hun bed geraken op zondag.
En dan het vlaamse boekje dankzij de tip van Jessie, "Loop! De gids voor elke loper van 0 naar 5,10,15 en 20 km van mieke Boeckx!" ziet er ook erg goed uit en laat er nu net een kortingsbon in de Knack online staan, tot 14/04/07 en tot de voorraad strekt bij de Standaard! En komt er nu net ook geen bezoek uit Belgie volgende week? Misschien kan ik mezelf dan wel verder trainen naar de 20 km met andere en opzwepende muziek van Podrunner of fitPod van eigen bodem, geen Evy meer maar hop naar het serieuzere werk.
Labels: running, start-to-run