Wednesday, March 28, 2007

Cloudrunner

En toch was er geen wolkje te zien!
Weer heb ik met dj Steveboy zijn muziek gelopen, niet dat ik er al voordelen aan heb om hem hier zo te gaan promoten, maar 't is gewoon goeie gratis uptempo muziek om op te lopen en dat ondervind ik nu zelf voor de tweede keer. Het nummer "Cloudrunner" met een 150 BPM (beats per minute) van een uur lang. In het begin vond ik het nogal traag, maar het enthousiasme van het begin van een workout is nogal verraderlijk voor je tempo, we gaan nogal eens gemakkelijk te rap, daarom bleef ik toch maar bij deze, ik had mijn iPod-sensor immers op 1:10 min. ingesteld dus dat was nog een heel eind te gaan, dus liever wat trager starten dan te rap en het niet kunnen volhouden. Al goed ook, want die 1:10 min. zijn er 1:15 geworden, na vijf minuten zag ik daar een volledig uitgeruste bergwandelaar wat zoekend rondkijken, vragende ogen op mij gericht en een duidelijke zucht van verlichting dat ik een oortje uit mijn oor haalde en vertraagde, die man had duidelijk raad nodig van een kenner van de streek, en wie kent er nu beter alle paden van dit park als ik die het laatste half jaar drie keer per week alle hoekjes en kantjes heeft weten vinden zonder ernstig te verdwalen? Al goed ook dat hij me tegen kwam want hij was zowaar een klein beetje zijn orientatie kwijt, 't zijn dus niet alleen vrouwen dat dat tegenkomen he!
Maar verstandig praten en ook nog met techniek prutsen is toch een beetje van het goede teveel, in plaats van op "pauze your workout" had ik op "end your workout" geduwd. Wel niet zo erg maar zo moest ik wel aan een nieuwe beginnen en in de plaats van mijn tijd naar 1:05 te verzetten heb ik die maar laten staan op 1:10 en zo heb ik dus in de praktijk wel vijf minuten langer gelopen dan mijn Nike-records zullen aangeven.
De muziek werkt goed, het tempo kwam in orde bij het vorderen van de tijd en ik heb bijna continu in een soort trance gelopen, zo schoon gelijk met de beats dat ik in een automatische slaaptoestand kwam, blik op nul en gewoon blijven doorgaan.
Maar nu ben ik echt wel moe, mijn benen voelen serieus vermoeid, maar ik heb dan wel records verbroken, op de geregistreerde tijd van 1:10 liep ik 11.34 km met een pace 6.11 min./km en dat is mijn beste tijd ooit wist Lance Armstrong me door de mijn oortjes te roepen.

Labels: ,