full force forward

Hij is geen schrijver, helemaal niet, toch krijg ik elke dag een e-mailtje, kort of lang, dat is plezant. Ik heb daarnet eentje naar zijn host-vader gestuurd, nog eens bedankt, bedankt en bedankt voor hun gastvrijheid. Ze hebben twee dochters die al het huis uit zijn, ik hoop dat ze genieten van eens een zoon in huis te hebben.

Nu ik weet dat hij het daar goed heeft, brengt dat weer ruimte voor andere dingen. Want zo gaat dat in een groot gezin, er is geen tijd om feiten te gaan opblazen omdat er nog anderen zijn die ook hun zieltje hebben en aandacht en liefde nodig hebben; en om eerlijk te zijn heeft dat eerste al een beetje moeten inboeten.

Daarom met volle kracht verder.

Vandaag viert Helena haar verjaardag van zondag, met een paar vriendinnetjes, een ervan is al sinds gisteren hier op logement. Ze zijn nu druk bezig met spelletjes bedenken, wat ze gaan eten en dan gaan we straks samen inkopen doen. Catherine die gaat over de middag ook nog langs een vriendinnetje en zal weer thuis zijn voor het feestje. We doen het op zijn Belgisch, gewoon thuis, pakjes openmaken, spelletjes spelen en wafels bakken met bloemsuiker en slagroom. (Eens geen pizza, duur arrangement en pakjes ongeopend laten.)