language arts

Andere talen blijkt het grote frustratiepunt te zijn van de doorsnee Amerikaan. Ze spreken de taal die je wel overal ter wereld kan gebruiken en daarom heeft het onderwijssystheem er tot hier toe nog niet zoveel aandacht aan besteed. Buiten het Spaans en wat Frans is het aanbod eerder beperkt, ook is er geen algemene regel die een andere taal leren verplicht, het blijft op vrijwillige basis of als extra vak, wat je dan wel goed van pas komt om verder te studeren omdat het je een heleboel extra credits opleverd.

Elke keer we nieuwe mensen leren kennen komt dit onderwerp ter sprake en allemaal zijn ze stikjaloers op ons meertalig onderwijs, ze vinden het verfoeilijk dat hen dit ook niet opgelegd wordt, tenminste dan toch het Spaans, een universele taal die ook hier talrijk gesproken wordt door de miljoenen immigranten. Gelukkig zijn er velen die het toch aanleren, al is het maar om te communiceren met de tuinman of poetshulp.

Maar sinds kort is het Nederlands heel erg populair is onze kringen. Niet alleen het lief van Alex heeft zich sinds afgelopen weekend voorzien van enkele dikke kloppers zoals een woordenboek en "leer jezelf nederlands", maar ook de pas afgestudeerde buurjongen kondigde gisteren aan dat hij onze taal gaat leren, "ik doe graag talen, ik ben er goed in, en nu jullie naast ons wonen is dit mijn kans om het te leren en te oefenen". Deze zomer is hij lifequard aan zee en dat gaat hij afwisselen met taallessen bij Helena, want sinds enkele weken geeft zij al les aan haar vriendinnetjes op school tijdens de pauzes.

En ik maar sukkelen met mijn Engels.

Gisteravond was ik op een vrouwenavond die maandelijks bijeenkomen om 'bunco' te spelen, ik diende als vervangster. Natuurlijk is het spel spelen maar bijkomstig (denk ik), want wat een getater! Ieder op zijn eigen vrouwentempo met alle niet in woordenboek voorkomende gebruikswoorden -of slang- en allemaal tegelijk. Ik had al moeite om mijn punten van de dobbelstenen bij te houden en dan ook nog eens luisteren naar al die verhalen van een hele maand van twaalf vrouwen die elkaar al lang kennen! Ik kon dus echt niet mee hoor!

Dan deze ochtend in de supermarkt, daar hebben ze me ook al twee keer niet goed verstaan, ik vraag een "vanilla latte" en kreeg gewoon een "latte" en voor de kalkoenham aan de versafdeling vraag ik een pond en kreeg ik maar een half pond! Dit gebeurde me voor de eerste keer en dan nog twee op een rij, ofwel word ik te laks in mijn uitspraak ofwel had ik gewoon mijn dag niet.