Malibu Canyon

Ik liep gisterenochtend om zeven uur in Malibu Canyon met de trailrunners, het vroor, ik meen echt vriezen hey! Min drie graden Celsius! Gelukkig had ik het huis verlaten met twee broeken aan, vier lagen vanboven, een muts in fleece en handschoenen versierd met rendieren. Een mooie 12 mijl ( 19,4 km.) tocht door de bossen van Malibu op smalle rotsige steile paadjes, soms een beetje avontuurlijk. Geen tijd om af te zien als je van rots naar rots moet huppelen, over de dunne takken van een omgevallen boom een beek moet overklauteren, het pad moet terugvinden tussen reusachtige rotsen, vandaag voel ik het aan stijve enkels en dijbenen. Whow, en ik had me daar niet aan verwacht, het ziet ernaar uit dat mijn lijf heeft gewerkt, een gevoel dat ik graag heb.

's Avonds ons jaarlijkse Kerstbijeenkomst met de buren, een 'wandelend menu', voor iedere gang verhuizen we naar iemand anders zijn huis, anderen brengen het eten mee. Altijd wel best gezellig en geen tijd om te blijven plakken!
Geen fotos, wel van de 'gingerbread' mannetjes die Ben en Helena op vrijdagavond bij een vriendinnetje thuis zijn gaan bakken, speculoosdeeg maken, figuren uitduwen, bakken en versieren met kleurige glazuur. En ze zijn nog lekker ook.

Helena decoreerde haar pop op zijn californisch, bikini en flipflops, hier nog onafgewerkt.
Ben trok zijn speculaaspop een boxershort aan met zwembril.

Maar eerst moest het deeg gekneed en gerold worden! Gekkenwerk denkt Ben.