Mijn eerste schooldag

Hey, het klinkt wel als de titel van een opstel, zo een dag of wat na de start in het volgende leerjaar bij een nieuwe juf of meester.

Maar nee, natuurlijk ga ikzelf niet opnieuw naar school, alhoewel ik nog wel een cursus wil meepikken in dat community college wat verderop waar ik ooit begon aan die fotografie, wat ik trouwens toen erg leuk vind en ik ook graag zou willen verderzetten, alleen passen de uren van die vervolglessen niet in mijn drukke schema van huismoeder met kinderen die in de namiddag moeten afgehaald worden en gezonde vieruurtjes willen voor ze aan hun huiswerk beginnen, waarvoor dan wat later nog gekookt dient te worden en tussendoor nog vlug naar een of andere sportactiviteit moeten gebracht worden. Puf, nee het vervolg op college zal nog even wachten.

Toch voelde ik me bijna net als hen, een beetje zenuwachtig en er helemaal klaar voor. Alhoewel, de kinderen hadden er deze ochtend niet zoveel zin in als ikzelf. De vakantie was gewoon te leuk geweest, volgestouwd met leuke dingen, vooral dan het eindeloos surfen en het ganzer dagen aan die stranden rondhangen, vol zand geplakt naar huis komen, douchen eten en moe vroeg in bed kruipen, het dagdagelijkse vakantiescenario.

Wie wil er dan zijn boekentas pakken en een hele dag in de klas gaan zitten?

Maar eindelijk weer zonder kinderen in mijn achterhoofd een paar mijlen op de loopband in de gym bij school. Hoe erg ik het ding vroeger ook kon haten, ik heb er nu een liefdesverhouding mee. Het is een uitstekend hulpmiddel om wekelijks mijn kunnen te meten, het ding werkt zodanig nauwkeurig dat ik nauwgezet zo snel en zo lang ik wil erop kan lopen, zonder met mijn omgeving rekening te moeten houden en met volledige concentratie op loopvorm en kadans. Trouwens, het is hierop dat ik ontdekt hebt hoeveel sneller ik geworden ben sinds de marathon, vooral het lopen op het strand heeft me daarin geholpen denk ik. Nu de afstanden zoveel langer zijn is het erg belangrijk om af te wisselen van omgeving, ondergrond en snelheid.

En wat een luxe, daarna zaten niet een paar kinderen die net gezwommen hadden in de gang op me te wachten , maar had ik nog uren vrij, dus voor de eerste keer na meer dan twee maanden ging ik ook weer naar mijn klas Body Works. Gewoon te leuk, op up-tempo muziek de juf nadoen voor een kamerbrede muurspiegel, klinkt dom maar ik amuseer me rot en zweet me kapot. (En mijn armen en schouders, amai, ik voel het dat die niet hard gewerkt hebben de laatste weken! Zal ik toch het surfen moeten beginnen, de golven inpaddelen?)