nieuwe adem

Maandagochtend na de paasvakantie, hier "springbreak" genoemd en het lijkt wel eeuwen dat ze allemaal thuis waren. Niet te geloven dat het slechts een weekje was en dat het slechts twee weken is dat er holderdebolder medisch alarm geslagen werd, dat er extra huisbewoners waren, dat Bert een serieuze verkoudheid ontwikkelde, die aan me doorgaf, dat ik die ondertussen er weer helemaal uitgelopen heb en hij afgelopen zaterdag toch tot bij de dokter is moeten gaan om het kwaad te baas te krijgen.

Zo kon iedereen deze ochtend weer op tijd vertrekken naar werk en school, kreeg ik weer alle tijd voor mezelf en trok in looppakje aan en petje op het hoofd op mijn eentje terug de bergen in voor mijn ondertussen zo vertrouwde en onmisbare looptochtjes, terug op mijn eentje met de uptempo muziek van podrunner, "round the bend" met 155 BPM (beats per minute). Na het toch wat rustiger aan gedaan te hebben de afgelopen week, had ik zin om er eens goed in te vliegen, zo nam ik goed tempo van bij het begin, maar eigen schuld dikke bult, want halverwege moest ik toch wat gas terug nemen wegens buiten adem, wat stappen en dan weer verder. Al bij al toch een goeie bevredigende tijd en afstand behaald, zelfs voorbijgangers hadden het door want er riep er eentje "take it easy!". Ik hoor het niet door mijn de podcast die door mijn oortjes galmt, maar waarschijnlijk klonk mijn ademhaling nogal zwaar door, iets waar ik een hekel aan heb om naar te luisteren, daarom zet ik de muziek altijd net luid genoeg om mezelf niet te horen zuchten en puffen.

Ik ben content de week weer fit te hebben ingezet, de voldoening is groot. Nu douchen, het huis opruimen, was insteken en dan rij ik naar college. De vakantie heeft aan mijn werklust en inspiratie geknaagd, waardoor mijn werk dat afgelopen zaterdag moest ingeleverd worden niet klaar was. Gelukkig werd de les afgelast en heb ik deze week nog om in te halen. Oef, ik voelde me al zo schuldig, niet nodig dus.