Moet het nog gezegd?

Het gebeurt wel eens dat ik een avond vroeg in bed kruip, vooral om na te denken. Jammer genoeg ben ik dan vaak zodanig moe dat ik al vlug in slaap val en ik de volgende ochtend weer wakker wordt zonder enig denkresultaat. Toch doet een goede nachtrust me meer deugd dan het piekeren en zie ik de volgende ochtend de zaken weer veel helderder.

Waarover ik dan kopzorgen heb, wil ik het hier niet hebben. Want daar gaat het nu net over, bloggen, de zin en het nut van.

Het is al zo vaak gezegd en ondertussen is ook iedereen daarvan overtuigd, bloggen is therapeutisch. Vooreerst moet je het onderwerp deftig op een rijtje gezet hebben vooraleer je het leesbaar kan neerpennen, alleen dat al is een deel van de genezing. De volgende stap is dat anderen je relaas gaan lezen en er ook een eigen mening bij kunnen voegen, waarop anderen dan weer kunnen reageren, de commentaren dus, horen bij de tekst maar gaan een eigen leven leiden en dat is best wel tof. Net zoals een los gesprek in het echte leven, je verteld wat, de ander replikeert en bijstaanders vertellen ook wat en soms, soms gaat het gesprek een andere richting uit. En net zoals in het echt, hou ik die dingen graag objectief, niet hoogstaand technisch, niet beschuldigend, niet opschepperig, niet vervelend, niet wijsneuzig, maar heb ik gewoon wat te vertellen.

Oh ja, ik heb in het verleden soms eens goed mijn hart gelucht, heb ik dingen neergeschreven die ik nooit gezegd zou hebben gekregen, maar ze hebben me toen geholpen en dat is wat voor mij telt.

Maar bloggen kan ook informatief zijn en weer gaat het over communiceren, weer ga je een geschreven gesprek aan, weer deel je iets mee en gaan anderen daar wat op weten. Ook dit concept van bloggen vind ik even leuk.

Ik besef dat ik als veertiger best wel mee ben met mijn tijd, ook al heb ik deze technologie niet van thuis uit meegekregen, doe ik het zonder enige hulp. Een aantal jaren geleden volgde ik wat computerlessen, ik was toen een ware computer analfabeet, zelfs het ding aan- en afzetten kon ik niet, maar Bert zat in het buitenland en de kinderen hadden mijn hulp nodig, dus (God zij dank) moest ik daar wel iets aan veranderen. In het begin wilden mijn hersenen niet mee, die waren nog van de oude tijd en er niet op voorzien (dacht ik, domme ik), maar na de vijfde les klikte er wat daarboven en was ik verkocht. Alles deed ik zelf, nu ook nog, want ook al komt Bert nu elke avond naar huis, het is telkens veel te laat en zijn we tegen dan allebei moe en uitgeput.

Gelukkig doe ik het graag en trek ik goed mijn plan, doe ik niets liever dan alle nieuwtjes lezen, de forums erop napluizen, proberen en dingen zelf uittesten en weet ik dus ongeveer wat er op de markt is en wat er leeft. Maar mijn gezin leeft ook, meer dan ooit zelfs, nu die hormonen in veelvoud door ons huis razen, gelukkig is dat zeer ruim en luchtig uitgevallen, zodat het niet te vaak stinkt naar eindeloze discussies. Een moeilijk debat, waar ik momenteel heel veel raad in zou kunnen gebruiken. Toch heb ik (tot hier toe) veel geluk met mijn kinderen, maar het gaat zo razendsnel dat ik moeite heb om te volgen. Ik zou ellenlange verhalen kunnen schrijven, maar ze lezen alles letter per letter mee, ze zijn zo kritisch, geen woord mag verkeerd staan, vergeet het dus maar.

Blogger, nog zo iets, je hebt ook Typepad en Wordpress en nog zovele andere, al dan niet gratis, internet mogelijkheden om te bloggen. Er werd wel eens geklaagd over Blogger en toen ging iedereen over naar de zoveel betere Wordpress. Ik was best tevreden, ook nu nog, ik kan er alles mee en heb (bijna) alles wat ik wil en nodig heb, waarom zou ik dan veranderen? Maar Blogger evolueert ook mee met zijn tijd, net als ik, ze hebben al een tijdje een beta-versie uit, wie nieuw registreerd zit automatisch op de nieuwe (in test) versie, de anderen worden een voor een uitgenodigd om te 'switchen". Het is zover, sinds deze ochtend kan ik ook, maar, er is geen weg terug, ik heb zoveel aan mijn template zitten knutselen dat ook dat zal verloren gaan, maar veranderen zal ik want die labels wil ik ook, vooral daarop zat ik al lang te wachten. Ik ga mijn template dus eerst goed opslaan voor ik de stap zet. Ofwel maak ik van de gelegenheid gebruik om het heel anders aan te pakken, wie weet. Dus ... als hier de komende dagen rare dingen gaan gebeuren, weet je wat er aan de hand is.

Waar ging het nu weer over? Maakt het uit? Ik wou dit gewoon even kwijt.