de schouder

Wat ben ik blij dat ik een auto heb met een prima stuurbekrachtiging en een automatische versnelling, ik rij dezer dagen enkel met mijn linker arm, eigenlijk doe ik nu alles met die arm en nu al voel ik de biceps groeien.

Maar een ding is zeker, ik zit hier nog maar tien minuten achter de computer wat emails na te lezen en nu al gaat mijn hele rechterarm bijna in een kramp en val ik zo goed als om van de slaap.

Sinds woensdagavond heeft mijn rechtersch0uder besloten niet meer mee te werken, hij doet pijn, wil niet meer bewegen en sleurt die arme arm mee in alle miserie. Drie nachten lang houdt hij me uit mijn slaap met stekende en kloppende pijn waardoor ik hele nachten moet luisteren naar Bert zijn snurkconcerten omdat die net nu met een verkoudheid zit en geluiden maakt die hij anders nooit produceert.

Ten einde raad probeerde ik gisteren een afspraak te pakken te krijgen bij de "family doctor", net voor sluitingstijd (5:00 pm) kon de assistent me er nog bijnemen. Het blijkt iets met een ontstoken schoudergewricht te zijn wat we voorlopig met een serieuze pijnstiller en ontstekingsremmer te baas proberen krijgen. Het nadeel van die dingen is dat je er wat duizelig en slaperig van wordt, ik heb dus vollop prijs. Plus dat ik er ook nog een gewone pijnstiller moet bijnemen omdat die grote pillen niet genoeg blijken te zijn en ik haat pillen nemen.

Oh ja, ik moet opletten dat het geen "frozen shoulder" wordt, want dan is het pas miserie volgens de dokter, toch maar wat oefenen met bewegen dus.