Back to normal

Toch wel merkwaardig hoe goed je uit je bed kan op de eerste schooldag, ik hoop maar dat het zo zal blijven. Voor dag en dauw zaten ze aangekleed aan tafel, niemand had naar zijn schoenen te zoeken, de broodjes voor lunch waren in een wip klaar en voor ik het wist waren we de deur al uit.

Mijn dagelijkse taxitoer kan weer beginnen.

Eerst langs de High School, voor Eveline, helemaal opgetut, toch wel heel erg spannend, maar 'cool' als ze is wou ze daar niets van weten en wilde aan het hoekje, net als Alexander, worden afgezet. Vanaf daar rest hun nog een kleine wandeling en ik spaar me tien minuten aanschuiven uit in de verplichte loop.

De anderen gingen gewoon naar hun vertrouwde omgeving, de weg die we al zo vaak deden, alleen waren we nu eens ongewoon extra vroeg en was het verkeer nog veel rustiger maar met wel uitzonderlijk veel voetgangers, ouders met kinderen, wat had je anders verwacht.

Ik wou me nog wel ergens gaan parkeren en dan gezellig met hen meewandelen met nog een kusje voor de klasdeur, maar daar wilden ze niets van weten "wij weten wel waar we moeten zijn hoor!". Hun antwoord was duidelijk, mama wilden ze liever in haar auto laten, in de drop-off loop.

Hoeveel verschil met vorig jaar toen de school nog vol verrassingen zat, nu is het hun oude vertrouwde plaatsje geworden. Leuk.

Geen foto, toch loopt iedere ouder met zijn digitaaltje in de hand, een herinnering voor later. Mijn spruiten vinden het maar belachelijk en renden snel weg, geen tijd voor mama om vanuit de auto snel een snapshot te maken.

Ik denk dat ik als eerste van de schoolomgeving weer ben weggereden, maar ik had geen reden om er rond te blijven hangen, snel naar de Albertsons in de buurt om de voedselbank in huis aan te vullen, de parking was nog leeg, het warenhuis ook, een enkel oudje meer niet. Nogthans dat het hier normaal erg druk wordt op dit uur met kindervrije mama's, ik moet niet raden waar die nog rondhingen.