slak...slak...slak

"Hallo, het gaat hier goed en bij jou? Ik vind hier niet zoveel slakken meer. Vinden jou slakken het leuk dat het zoveel regent. Mijn papa is een beetje ziek. Een paar lieve woordjes. Een klein verhaaltje: Er was eens een meisje dat wou gaan wandelen. Ze ging naar het bos en daar was een wolf. Die stak haar dood met een mes. Nu moet ik mijn brief afsluiten. Hier gaat het goed. Het heeft veel geregend, heel veel. Groetjes Helena."

Mijn meisjes schrijven graag brieven, vooral naar de vriendinnetjes in Belgie, het uitkiezen van hun briefpapier waarop ze schrijven met kleurige en geurige stiftjes en pennen, het illustreren met kleine tekeningetjes en het beplakken met de zotste en liefste stikkertjes. Het toeplakken van de envelop, het schrijven van het adres en het kleven van de postzegel. Als laatste een kein wandelingetje op het stijle zonnige wegje om dan de brief door het smalle gleufje te laten glijden van de postbus. Geven is plezant, krijgen ook, zo ook het versturen van een brief, je weet dat de andere aangenaam verrast zal zijn, vooral als er geen reden is zoals een verjaardag waarop je post verwacht.

Zo schreef Helena na haar eerste weken Amerika een brief naar een Belgische vriendin, een meisje uit onze straat waar ze graag eens naar zwaaide als ze met haar lange rokken en zonder jas op haar fiets voorbijreed, die zo nu en dan eens met de kinderen spelletjes kwam spelen als mama en papa een uitje hadden, die altijd een eigen voorleesboekje meebracht om voor te lezen bij het slapengaan, de kinderen waren gek van haar.

Af toe kletsen we via msn-messenger, af en toe sturen we mailtjes.

En zo kreeg ik onlangs haar kersverse website doorgestuurd met de woorden: "mijn site is eigenlijk een portfolio online, niets indrukwekkends of baanbrekends ... zeker kijken bij "project" dat was een schooltaak waarbij ik helena's brief over "slakken" als inspiratiebron heb gebruikt - jullie blogillustratie zal je ook terugvinden( met enige wijzigingen) ..."

En wat later kreeg ik weer een berichtje: "Hey ann, kwou gewoon even vertellen dat ik naar enkele uitgeverijen mijn site had verstuurd en ... clavis, de eenhoorn en de standaarduitgeverij waren enorm enthousiast.
De eenhoorn wilde meteen een afspraak en na een waterval van complimenten ... ben ik naar huis gegaan met de woorden mss hoor je nog sneller van ons dan je durfde te hopen, we hebben misschien wel een verhaal voor jou.
Clavis spendeerde 1 uur aan mijn afspraak en wilde iets doen met mijn Don Quichot prenten en overweegt een samenwerking met de munt.
En de standaarduitgeverij vroeg of ik het zag zitten om boekcovers te maken na de lovende woorden je maakt prachtige dingen.
Er is natuurlijk wel nog niets conreets maar kom ... het is een hele eer dat ik zoveel aandacht krijg, leuk he!"

OH JA! en die aandacht krijgt ze ook van mij, ik ben heel erg trots op haar, ze mag haar talenten niet wegstoppen in haar kleine kamertje in Doorslaar, ze moet ermee naar buiten, ze moet zichzelf promoten, ze moet er wat mee doen!
Go Girl, Go!

Haar site, nu nog op wat gratis webruimte, maar als ze beroemd is en genoeg geld verdiend komt daar zeker verandering in, dat heeft ze me beloofd.

Neem zeker de tijd om alles door te bladeren, zeker ook eens bij "varia", op het einde komen mijn favoriete kindertekeningen van Piep Kadul en van Kora.
Kora is het meisje hiernaast, uit Ruth haar eerste eigen boekje, uitgegeven in prive-sfeer op ik dacht maar 30 oplagen, maar heel erg mooi!