halve dag vrij

Iedereen heeft wel eens nood aan vakantie, verlof of vrijaf. Wie werkt heeft jaarlijks een aantal dagen waar hij recht op heeft, geregeld en betaald en voor de meesten betekend dit ook werkelijk eens weg van alle sleur en zorgen die een job met zich meebrengt.

Zelf hoor ik niet bij die groep, al tien jaar niet meer, sinds Helena's komst ben ik als zwangere mama van drie bewust gestopt met uithuizig werken, er moesten keuzes gemaakt worden en ik koos voor het mindere stressvolle leven van een thuiswerkende mama. Nooit heb ik daar spijt van gehad, nu ook niet. Volle dagen ben ik in de weer als 'home manager' , onbetaald en zonder verlofdagen. Toch voel ik af en toe de nood om even uit te blazen, vooral in drukke periodes als zomervakanties als het huis 24 op 24 gevuld is met kinderen en verhalen en vragen.

Vandaag gaf ik mezelf een halve dag vrij, iedereen het huis uit en ikzelf vrijwillig 'alleen' thuis gebleven, onbeschrijfelijk welke rust er dan over me heen komt. Geen huiselijk werk maar dingen die ikzelf eens leuk vind zonder rekening te moeten houden met de anderen, wat rommelen met de plantjes en dan languit met een boek op het terras, ogen dicht en een dutje doen, weer wat verder lezen, een wandelingetje en nog wat lezen. Ik ben er helemaal van opgeladen, klaar om er weer eventjes tegen te kunnen.