Jij bent veranderd

"Geen nieuws is goed nieuws" wordt wel eens gezegd en dit mag dan nu ook wel eens letterlijk genomen worden.

Er blijft me gewoon geen leeg moment over, geen rust in mijn hoofd en orde om zinnige zinsels neer te zetten.

Een gezin met zijn tienen in vakantie vraagt om wanorde, elke dag is er een uitstap, elke dag neem ik deel aan die ontspannende tochtjes, toeristje uithangen op het strand, in de stad of naar een attactiepark, voor mezelf van het goede te veel. Liever heb ik af en toe een dagje rust in of rond het huis, geen auto, geen regelingen of geen in- uitpakken. Het gewone ligt me meer dan het eeuwige uithuizige ronddolen.

Maar de tijd dringt, mijn broer met vrouw en kind hebben maar twee weken, veertien dagen dat we van elkaar mogen genieten, samen leven in ons huis, samen zoveel mogelijk dingen doen, het maximum halen uit een minimum aan tijd. Elkaar zien, horen, voelen en ruiken.

De verwondering hoe we elk in die anderhalf jaar zoveel veranderd zijn, dat vinden we althans beiden van elkaar, van onbezorgde man ging hij naar bezorgde en verantwoordelijke vader, de nu overduidelijke familietrekken die me nooit zo sterk zijn opgevallen, bekend maar nieuw.

Zelf zou ik veel serieuzer geworden zijn, dat zegt hij althans, maar zelf voel ik geen verschil. Ik vind mezelf nog steeds hetzelfde, een losbol was ik nooit en ook geen echte grapjas. Ik voelde mezelf altijd al een denker, stressgevoelig en met het leven nam ik nimmer een loopje. Mijn omgeving is veranderd en misschien hebben mijn lichaam en geest zich daar enkel aan aangepast.