wish that I

Dan komt je dochter van negen voor je staan, zegt ze onomwonden "ik mis Belgie", loopt met tranen weg met de woorden "ik wil terug" en dan zit ik daar zonder woorden, op mijn plaats gezet en zonder zinnig antwoord.

Dan heb je de derde bijeenkomst op een rij gehad en moet je een beslissing nemen in de plaats van je jongste zoon, eentje waar hij helemaal niet mee akkoord zal zijn en eentje dat zijn hele leventje op zijn kop zal zetten, maar wat hem wel heel veel goeds zal doen, alleen zal hij dat waarschijnlijk nooit begrijpen.

Dan is je oudste dochter helemaal in de ban van haar "graduation" en bezig met een lesschema samen te stellen omdat ze volgend jaar promoveert naar de High School, de laatste etappe voor College. Ze stippelt nauwkeurig haar carriere uit en heeft grootse plannen. Plannen die bij de uitvoering me nog veel vragen hebben zonder antwoord.

Dan ben ik mezelf aan't het uitsloven om rond te komen in dit huishouden doordat ik mijn hulp heb opgezegd omdat het inkomen niet opweegt tegen de leefkosten en er nog zo veel andere dingen zijn die belangrijker zijn.

Dan heb ik even tijd nodig om alles weer een plaats te geven, om het goede te vinden in al het afscheid en verdriet en gemis en verlangen en het nieuwe leven weer zin te geven.