morgen: verhuisdag

't Is goed negen uur 's avonds en ik voel mijn benen bijna niet meer. Een hele dag heen en weer met dozen en papier en plastiek en plakband en schaar en stift, nog een gaatje hier om te vullen, nog wat spullen daar, nog een doos en dan de kleerkastdozen vullen.

Maar toen kwam Bert thuis en vloog alle inpakgerief even aan de kant, een knuffel en dan de kinderen hun verhalen en toen was hij al aan't telefoneren met electriciteit en gas en kabel en telefoon en internet. Toen stond onze agent P. er met de sleutel en gaven we hem lekkere Belgische chocolade in ruil en reden we snel snel naar ons nieuwe huis. Daar waren de bewoners nog aan't verhuizen en hebben we elkaar gefeliciteerd en zijn we nog even rondgegaan en zagen we al een Coyote in de tuin lopen en waarschuwden ze ons voor de vele ratelslangen en hoe die eruit zien en wat te doen. Ondertussen stond Eveline al met buurvrouw "Ann" of "An" met 3 kleine kindjes te keuvelen en reklame voor zichzelf te maken dat ze goed kan babysitten.

Toen was het donker en zijn we naar huis gereden en hebben we een snelle maaltijd binnengepeuzeld en toen viel onze wereldreiziger in de sofa in slaap met een kleine jongen op zijn schoot en zijn we allen gaan slapen.

Het inpakken is nog niet gedaan, maar morgen is er nog een dag. Tussen 8 en 9 zullen de verhuiswagens er zijn met 6 sterke mannen, en Bert en Alexander en ik.

Benjamin en Helena gaan bij buurvrouw Jenny, Catherine gaat bij buurvrouw Nonie waar ze op de kindjes mag letten en Nonie let op Catherine, Eveline die gaat met haar vriendinnetje waterpolo-en en hamstertje Speedy mag mee in de wagen.