Friday, October 14, 2005

scrambled language-eggs

Ik heb het er niet op om uitgebreid over mijn kinderen te schrijven, zeker als het wat minder positief is, maar ik zit met een ei en het moet eruit.

Dr. Seuss

Een boodschapje op het antwoordapparaat of ik haar kon terugbellen of mailen omdat ze me even wou spreken voordat ik het eerste rapportje zou zien. Niet onverwacht omdat je als mama wel weet hoe je kind het doet. Na een mailtje heen en terug hadden we een afspraakje vandaag na school, enkele minuutjes wat een half uurtje geworden is.

Het gaat bijzonder moeilijk met lezen en schrijven, dusdanig dat het ventje ook de rest van de schooldag grotendeels verliest. De juf doet haar uiterste best om hem te begeleiden zo vaak ze kan, maar kan niet de hele dag zijn handje vasthouden. Ook voor het huiswerk zitten we elke avond samen al gauw een uurtje gedwongen aan tafel.
We doen ons best maar het is niet genoeg.

Ze vroeg mijn toestemming om hem iedere ochtend een uurtje in een leesgroepje van de 1ste grade te zetten. Als ouders mogen we vanaf nu wekelijks de speciale meetings bijwonen met alle specialisten op de school terzake. We houden er rekening mee dat het niet alleen de nieuwe taal is maar ook de in mijn familie in aanleg zijnde dyslexie. We weten dat er dit jaar hard gewerkt moet worden om de achterstand enigszins in te halen om de stap naar de 3th grade te kunnen zetten.

Ons kereltje had het vorig jaar in zijn moedertaal al niet makkelijk en op het moment, met kerst, dat hij net de eerste lees- en schrijfbasis kende heeft hij een nieuwe taal moeten leren met gelukkig hetzelfde alfabet maar met geheel andere klanken, woorden en zinsbouw.

"Mama, als we teruggaan moet hij dan naar een engelstalige school?" vroeg laatst een van de dochters.
Hij is de enige die niet genoeg basis had om de reeds opgedane geschreven moedertaalkennis te behouden, en omdat het nu al zo moeilijk is kunnen we het hem echt niet aandoen de beide te leren.
Hij moet nu hier verder, de rest zijn zorgen voor later.