Paar bedenkingen

herinneringen

Hoe komt het toch dat ik hier 's avonds zo moe ben? Toen ik vroeger op reis was, had ik dat ook, dan was ik er zeker van dat het door de reis was en dat ik me wat moest aanpassen aan de nieuwe omgeving. Maar nu ben ik hier toch al 9 weken, die fase zou ik toch al ontgroeid moeten zijn?
De dagindeling ligt hier wel wat anders dan we gewoon waren, je staat hier vroeger op, geen uitzondering dat je tientallen joggers in de heuvels ziet om 6.30 am, er wordt vroeger ge-eten en 's avonds valt hier ook alles vroeger stil, ook de zon is het meeste van zijn krachten kwijt eens je 4.00 pm voorbij bent. Dus misschien toch niet zo raar dat ik ook vroeg wil gaan slapen?

Heb nog niet gesport, ben tot de conclusie gekomen dat ik helemaal geen sportschoenen heb! Een sportbroekje ook niet, maar daarvoor kan ik nog wel een shortje of ander stretchy broekje vinden, ocharme mezelf, kan dus weeral eens gaan shoppen met mijn dochters, want ook Eveline wil sportschoenen, haar oude (waar ze notabene mee gevallen is en haar been had gebroken) zijn te klein en te versleten. De jongens die zullen wel weer niet mee willen, die doen dat echt niet graag, ook bloggen zit er bij hen niet in, schrijven is niet voor hen weggelegd, maar weet je wat? Ik ga ze toch nog eens proberen motiveren, je weet maar nooit!

En raad eens wat ik nu ga doen? Ja, nog een paar dozen leegmaken... Ik wil dat zo snel mogelijk uit de voeten, heb wel 1 groot probleem: alles wat er nu nog staat heeft geen kast. Ik zal dus nog een aantal rekken of iets dergelijks moeten zoeken, ga voorlopig alles op de fictieve plaats zetten van het toekomstig rek, zo staat dat allemaal lekker in de weg en zal het vlug in orde zijn. (mijn persoonlijk truckje om iets snel gedaan te krijgen...hihihi...)