Stilte voor de storm

Catherine en Eveline
Een stralende dag, felblauwe hemel met een warme zon, temperatuur rond de 20 graden, het zwembad 16 zonder te verwarmen.
De kleinsten konden vandaag de verleiding niet weerstaan om het ijskoude water te voelen, eerst de tenen en naar hun eigen zeggen niet de bedoeling zich helemaal nat te maken, zaten ze er na een half uurtje toch helemaal in. Ze hebben zich reuze geamuseerd.

Eveline en Catherine zijn de laatste dagen beste maatjes, Catherine zorgt voor haar grote zus die zich nu moet behelpen met krukken en wat minder mobiel is, samen hebben ze prachtige collages gemaakt van snippers, die liggen nu op een veilige plaats te drogen.

Want morgen zal het hier een overrompeling zijn, van huiswaar uit Doorslaar. Met dubbele gevoelens kijk ik uit naar morgen, ik ben helemaal niet blij dat het eraan komt, al die dingen zijn me te vertrouwd, horen in ons dorpje en niet hier. Het speelgoed voor de kids, daar zijn zij gelukkig om, Alexander zijn bed, die ligt elke morgen op een bijna platte matras, de piano, Eveline verlangt om er eens op te spelen, hoopt dat ze niet te vals klinkt want pas binnen een viertal weken mag ze gestemd worden.

Verder heb ikzelf vandaag bijna niets gedaan, gesakkerd over 1000- en 1 onbelangrijke dingen, mezelf opgevreten van heimwee naar... maar toch genoten van de zon, eindelijk...