Belgie

We zijn ondertussen alweer een hele poos thuis, het bezoek naar onze 'roots' verliep snel, kort, krachtig en soepel, net zoals ik dat wilde. Het was trouwens de eerste confrontatie na het harde afscheid van toen. Nerveus was ik niet, daarvoor voel ik me nu te goed thuis en heb ik vrede met situatie en afstand. Het was gewoon erg leuk om iedereen weer terug te zien, om ze te 'huggen' en samen gelukkig te zijn. Gek hoe we allen toch hetzelfde zijn gebleven, misschien een klein beetje ouder, een rimpeltje meer, een avontuur rijker, een nieuwe generatie erbij en een verloren geliefde die we missen, maar diep vanbinnen is er eigenlijk niets veranderd.

Een paar fotos staan op de vanbrandekesgazette, maar deze hoort echt wel hier.

Mijn eerste marathon ooit, voor Team in Training, voor de kleine Britt uit omgeving Leuven, al van voor de finish had ik beslist dat de medaille voor haar zou zijn, maar wel eigenhandig gegeven met een dikke knuffel. Wel, mijn eerste grote bezoek was dan ook aan haar, in mijn armen mijn kleine hartediefje Britt met haar TnT beer en rond zijn nek de San Diego Rock 'n Roll marathon medaille. Zij heeft ze meer verdiend dan ik. Lieve Britt, het ga je goed! Dikke knuffel.