Malibu

Het beloofde een mooie dag te worden. April typeert zich hier toch wel als 'de' maand met de (aprilse) grillen, welliswaar met het uitzonderlijk buitje dat maar niet wou vallen en met frissere dagen, af en toe een goed verkoelende windstoot en wolkjes hier en daar. We wensten het liever wat warmer en stabieler voor onze bezoekers maar spijtig genoeg hebben we daar geen controle over. Maar als Belg nam Bert op paasmaandag verlof (hier dus geen verlofdag in tegenstelling met Goede Vrijdag wel) en trokken we met luie bedoelingen naar een strand in Malibu. Maar dan kennen ze mij en tante Klaartje nog niet goed, wij beginnen onze vrije dag niet vooraleer eerst wat beweging te doen, "laat ons eerst een kort wandelingetje doen over Point Dume en walvissen spotten!" kon ik de rest overtuigen. Zo klommen we met zijn allen door het mulle zand over de rotsige punt aan de kust in Malibu, amper een tochtje van een halve mijl.

Niet ver genoeg dus. "Laat ons gauw ook tot aan de surfers wandelen van Little Dume", een verdoken surfparadijs voor de locale Malibu bewoners. En aangezien we dan toch al daar beneden op het strand stonden, konden we evengoed helemaal tot de volgende surfspot wandelen, lekker verdoken langs de private stranden zonder toeristen. Al bij al hadden we met de hele familie na een paar uren een stevige wandeling achter de rug voor we met zijn allen neervielen op het strand van Malibu tot een koude wind ons wegjoeg weer naar huis.