Vlaamse zusjes gespot in Malibu!

Van dinsdag af wist ik het zeker, ik had een stevige verkoudheid te pakken en hoe hard ik er ook tegen vocht, het wou niet echt beteren. Gymklassen waren zowiezo al voor de hele week niet gepland door vakantie van de gymjuf. Maar het lopen zouden we zo goed mogelijk in ere houden, dinsdagochtend trokken we er dus met zijn tweetjes op uit op de paden achter ons huis, "pittige hellingen" wist mijn zusje erover kwijt, zij in zomers topje, ik met dikke muts en truitje die ik geeneens heb uitgetrokken. Na een uurtje stonden we weer thuis. Ik had gehoopt dat dit me er wat zou doorhalen, maar mijn zware kop, zere keel, oren en klieren bleven me plagen. En zo bleef het voor de verdere week, met de nodige pillen en siroopjes hield ik me rechtop en konden we de dagen verder vullen met leuke bezigheden. De dagen vlogen snel, we wilden het niet geweten hebben want we hadden nog zoveel te doen tesamen met de kinderen die nu ook thuis waren, we gingen nog eindeloos winkelen in shopping centers, we trokken door het winderige Santa Monica, we zaten in 'de' Starbucks van Malibu, en op donderdag trakteerde Alex hen op een wandeling over de boardwalk in Venice Beach en reed hij hen rond in zijn infamous boxcar door Beverly Hills en het oude Hollywood. Doodmoe maar wellicht voldaan gingen ze de laatste avond naar bed, met de nodige dubbele gevoelens namen we afscheid maar wel met deze leuke twee weken als een onbetaalbare mooie herinnering die niemand ons kan afnemen.