in the spotlights
Net voor ons vertrek, een goeie zestien maanden geleden, had ik me nog goed voorzien van nieuwe lingerie, dit als buffer zodat ik ruimschoots de tijd had om tussen al die Amerikaanse merken mijn weg te vinden.
Maar het viel nog best mee en al snel had ik door waar al die jonge meisjes en snelle dames zo zot van zijn, "Victorias Secret" Ondertussen vulde mijn nichtje haar valies al met de nodige voorraad en later ook mijn oudste zus. Een tijdje geleden kwam mijn dochter ook al met een goed gevuld gestreept rozig tasje buiten met echte dames-push-ups of zoiets toch. En net een paar dagen eerder was Britney Spears nog langs geweest wist de verkoopster te vertellen, dit terzijde, maar toch wel leuk om weten.
Om ter zake te komen, mijn voorraad is er nog maar de kwaliteit is niet meer wat het was, bij het stofzuigen zakken de bandjes af, bij het reiken naar het bovenste schapje kruipt 'het' naar boven, met andere woorden, de rek is er aan't uitgaan.
Daarom vond ik dat na mijn overwinning bij de kapper, het tijd was om zelf eens in een Victoria Secret pashokje te duiken.
Aangezien ik mijn Amerikaanse maten niet ken, word ik netjes gemeten, wat blijkt? Dat het toch dezelfde maataanduiding is! Toen kreeg ik een bakje mee in het pashokje met alle modellen in mijn maat, of de pasmodellen dus. En toen begon het zweten, niet alleen omdat de airconditioning het vanochtend had opgegeven en de werkman op de ladder in het midden van de winkel met een rozig slipje hangend aan zijn cellphone -per ongeluk maar zeer lachwekkend toen een van de verkoopster het had opgemerkt- het euvel nog niet onmiddelijk kon herstellen, maar omdat passen gewoon niet mijn ding is. Het is de confrontatie met het ouderworden en de rimpels en alle onvolmaaktheden in de spotlichten, die witte koude spots die vanuit het plafond naar beneden schijnen zodat alle schaduwen naar beneden hangen en alles er nog eens zoveel meer uitgezakt ziet, bah om beschaamd te zijn.
Heb toch maar doorgebeten en alle modellen op mijn gemak gepast in het ruime en private pashokje. Daarna moest ik nog enkel het model tonen dat me goed zat en dan kon ik kiezen uit de verschillende beschikbare kleurtjes.
Ik heb de pas-sessie overleefd en heb wat ik wou 'en' ik ben een sterke motivatie rijker om weer gezond te gaan eten en wat meer te bewegen zodat het de volgende keer niet weer een shockerende ervaring wordt.