geheelonthouding

Het was sinds lang geleden, maar ik had het eens nodig, geheelonthouding van digitaal verkeer en communicatie, alhoewel, het duurde maar twee dagjes.

Dat wil zeggen dat ik de computer niet heb aangezet, ook geen enkele activiteit op het toetsenbord of de muis, als hij dan al aanstond voor de kinderen, geen mailboxen en blogs, gewoon niets. Het voelde een klein beetje als vakantie.

Ook al wil ik nu verder lezen in mijn boek, heb ik me toch eens vlug ingelogd en die vlug is al snel veranderd in wat langer. Het is zoals met de postbus, als je die een paar dagen niet leegmaakt dan heb je een hele stapel in je handen en heb je meer werk om die door te nemen en af te handelen.

Ondertussen groeit het lijstje in de zijlijn van andere Belgen/Nederlanders in het buitenland aardig aan. Eigenlijk best plezant om elkaars ervaringen, ergernissen, deugden en avonturen te kunnen meevolgen. Aan de ene kant doet het me mijn eigen belevenissen relativeren en aan de andere kant geeft het me nieuwe ideeen. Zoals we vanaf nu ook Hilde's avontuur kunnen volgen, pas aangekomen in Los Angeles, kersverse bruid van nieuwe collega bij Surf's Up. Nu zijn ze met drie Belgen van om en rond het Gentse. Het grote verschil ligt hem in de leeftijdsfase, als jonge koppeltjes zijn ze vrij als een vogel en is elk open moment een gelegenheid tot nieuw avontuur en trekken ze op ontdekking, wij als oudjes zitten ondertussen in een routine van werken en kinderen opvoeden, het lezen van die jongeren uitspattingen doen me er weer aan herinneren niet vergeten te leven en te genieten.