Thursday, January 12, 2006

energie

het prive-windmolentje aan het begin van onze straat
Ik voel me net als herboren, dit had ik nu echt eens nodig, een goeie wandeling door de bergen in mijn kort broekje, topje en nike-running-shoes, met stevige pas erin. Anderhalf uur onderweg, goed doorgestapt, klimmen en dalen, af en toe een eenzame jogger, het ritselen van wegkruipende diertjes, het stoffige pad en de bloedhete zon.
de zware vuilbakken, groen - blauw - bruin
Terug in de straat kon ik nog met moeite de lege vuilbakken naar boven trekken, elke week worden die beneden in de straat gezet omdat de vuiltruck niet verder kan.

Het was niet onmiddelijk de bedoeling, maar een middagdutje op de dekchair achter het huis overviel me. Zalig, eindelijk leef ik weer.