Ment to be or not?

Soms probeer ik gewoon alles te vergeten en te negeren wat me 'ambetant' maakt.

Dan stap ik 's morgens met de twee kleinsten en buurvrouw Jenny en kids vrolijk taterend naar school, stap ik in looppas terug, ruim de keuken en slaapkamers op, verzamel vuile was en start de machine. Neem mijn schoolboeken, flesje water en banaan, spring in de wagen en rij in twintig minuten naar 'mijn' school. Om 12.15 pm, rij ik terug naar huis, stop onderweg voor de noodzakelijke huishoudelijke voedselvoorraad, drink ondertussen zoals de echten mijn lunchdrankje (over integratie gesproken) om daarna nog een halfuurtje over te hebben eer ik de kids weer wandelend ga ophalen, nu met buurvrouw Heidi.

Daarna is het huiswerk maken, letterlijk, er wordt als ouder van je verwacht dat je de kinderen helpt, begeleidt, de taken zijn er echt op afgestemd. Dit was ik niet gewoon en vind ik niet altijd leuk, ik kan ondertussen echt niets anders doen. Ik ben dan ook heel erg blij als het klaar is, dan is er tijd voor het klaarmaken van het avondeten en kunnen de kinderen nog wat spelen.

Het is steeds vroeger donker, mijn looptoerkes worden zeldzamer, ik moet een andere moment zoeken maar vind er geen en in het donker wil ik hier niet graag lopen, het is hier echt pikkedonker, nee, bedankt. "Je zult een tredmill moeten kopen" zegt Heidi, maar daar vind ik het klimaat nu veel te goed voor, nogthans hebben alle vrouwen er eentje staan in garage of extra kamer.

Een van die ambetante dingen is dat zoeken naar een huis.

We hebben nog verschillende mogelijkheden.

We kunnen nog altijd dit huis kopen als de eigenaars hun prijs willen doen zakken, we zouden dan boven de familyroom een verdieping laten bijleggen zodat we daar 2 ruime jongenskamers hebben, groot voordeel: geen verhuis en rompslomp en alle vriendjes uit de straat blij.

Een beetje verder willen buren hun grote huis aan ons verhuren, termijn is onduidelijk, maar ten vroegste november, prijs is nog onbekent.

Maar we hebben ook weer een bod gedaan op een ander huis, braaf de prijs die ze vragen, sinds donderdag op de markt, geprijsd om te verkopen, groot en zeer mooi ingericht naar onze smaak, een steile rit op de berg, de tuin niet groot maar vol avontuur voor de kinderen, geen zwembad en geen gastenkamer. Nadeel: ver van de scholen, het zal dus brengen en halen en in de lange autorij staan worden.

Maar we zijn niet alleen met ons bod, het zal opbod worden, de realtors tegen elkaar op en wij al onze charmes bovenhalen? Wel ja, lukt het niet, dan is het zo, "not ment to be".

Weeral afwachten dus, en proberen zo weinig mogelijk aan al die ambetante dingen te denken.