jobs

De auto gewassen, in de vroege ochtend want het is bloedheet. De zon laat zich van haar strafste kant zien, de wind is zeer zwakjes en de fog uit de zee lijkt voorgoed verdwenen.

"Het worden nu de mooiste maanden van het jaar" hoor ik iedere local zeggen, "zeg je familie en vrienden dat september de beste tijd is om af te komen!" Bij deze gebeurt.

Het allemaal zelf doen? Niet zo evident.

Omdat de vrouwen een mexicaanse kuisploeg laten komen, de mannen een mexicaanse tuiniersploeg het weinige gras laten maaien en met een luidruchtige blaasmachine al het vuil laten wegblazen, omdat eenieder een zwembadman heeft, omdat je de ramen laat wassen door een professional, omdat je dan zelf uitgebreid kunt gaan joggen, of de joga, naar de mall kunt gaan shoppen, bij de starbucks een koffie halen om dan met je kinderen rond te rijden naar allerlei dure activiteiten of nog beter, je kindermeisje of aupair je nageslacht laat verwennen.

En dat terwijl ik liever zelf de boel netjes hou, mijn kinderen zelf mijn waarden meegeef, kan genieten van in de tuin te werken, fier kan zijn op mijn pas gewassen wagen, een gezond potje wil koken, een heerlijk kopje koffie verkies boven een kartonnen drinkbeker waar je de koffie uit een gaatje moet lurken, omdat ik een thuiswerkende mama ben die niet vies is om haar handen vuil te maken. En vooral omdat het dagelijkse leven met zijn zevenen handenvol dollars kost in sunny california.

Toch is het dankzij deze lageloon jobs dat California maar een magere 5% werkloosheid kent. Voor Belgie niet meer of onbestaande en om er maar een paar te noemen: boodschappen worden voor je terug in het karretje geladen, carwash met de hand met spons en zeemvel, de levende reklameborden, eetgelegenheden draaien met een hele ploeg diensters, op elke hoek een nail-spa.

Zo betalen de rijkeren automatisch voor het bestaansminimum van de minderen, waarvoor de "tip" van uitgesproken belang is om het soms schandalig lage loon wat te verhogen.