de kerstvakantie, een terugblik

Ziezo, de kerstvakantie zit erop, een vakantie die altijd wat specialer is dan een andere en waar ik naar uitkijk maar tegelijkertijd ook blij ben als ze weer achter de rug is.

Geen verlofperiode is zo onregelmatig, ongeorganiseerd en soms chaotisch druk versus kalm en toch probeerden we enige regelmaat te houden, al was het maar voor onze innerlijke rust.

Zo stonden we iedere dag op een deftig uur op, tussen half acht en acht uur om maar een gemiddelde te noemen met vroege uitschieters tijdens ons mini skiverlofje en met een half uur later voor de zondagen. Echt waar, zo zijn we op ons best want zo krijg je nog wat gedaan op een dag, te weten dat, buiten enkele uitzonderingen, het leven bij ons thuis compleet stil ligt tegen negen uur 's avonds, we moeten de 'dag'uren dus een beetje rekken in de ochtend.

Zo trokken we minstens om de andere dag met zijn allen naar de gym, ja hoor, goede voornemens beginnen trouwens niet morgen maar doe je gewoon nu. En dat het regelmatig beweging nemen in de vorm van cardio en oefeningen met en zonder gewichten zijn vruchten afwerpt hebben we duidelijk gemerkt tijdens jawel, ons mini skiverlofje. Het gecontroleerd naar beneden sjezen op moeilijke pistes ging nog nooit zo moeiteloos, weeral een motivatie bij dus!

Zo planden we een heel lijstje klusjes en hebben daarnet het laatste helemaal afgewerkt, tenmiste Bert, want nog nooit was hij iedere dag zo ijverig bezig in de garage. Aan het huis is er altijd wel wat te herstellen en tussendoor krijgt zijn 'project' een beetje uitzicht want stap per stap raken alle onderdelen proper en gesorteerd en komen we dichterbij vooruitgang. Een oldtimer opknappen is monnikenwerk, waar haalt hij het geduld? En vuil, zo kreeg hij onlangs de oliegeur niet van zich af, het rook hier net naar mijn papa die met zijn bus in panne had gestaan, als kind konden we dat gewoon rieken als die thuiskwam, iedereen wist toen direct dat hij weer een oude bus had gekregen die wel ergens olie lekte. Awel, zo word ik af en toe nog eens met nostalgie overvallen.

Zo werd er ook nog gekookt in huis, afgewisseld met makkelijke uithuis eetoplossingen, 't was toch ook een beetje vakantie voor mezelf niet? Maar zo werden er ook dagelijks wasjes gedraaid, in tegenstelling tot het kuiswerk want dat was voor een keertje snel oppervlakkig.

Zo liep ik ook trouw mijn drie tochtjes per week, met uitzondering van de afgelopen week, het, jawel, mini skiverlofje verstrooide het hele ritme want we vertrokken te vroeg om het ervoor te doen en we kwamen pas lang na het donker worden terug thuis. Achteraf voelde ik wel dat een beetje looprust me goed heeft gedaan want zaterdag liep ik opvallend vlot en moeiteloos de 10k van de gym naar huis. De komende week doe ik het trouwens ook rustig aan, want zaterdag loop ik een trailrace, zal me misschien best mentaal goed voorbereiden op het doorkruisen van vol met water staande beken en op het lopen op een glibberige ondergrond door de recente regens, want de hoeveelheid water dat de afgelopen dagen uit de hemel is gevallen is groter dan de laatste twee jaar samen, dat beloofd.

En zo ga ik ook nu weer netjes op tijd (alhoewel?) in bed, nog een beetje in mijn boek lezen tot de ogen toevallen zodat ik morgen op tijd paraat sta om lunchpakketjes te maken, kinderen naar school te voeren en daarna ongestoord te gaan genieten van een leeg huis, aka grote opkuis.